Saturday, September 17, 2011
Een weekje Holland
Ik was geloof ik al bijna 5 jaar niet meer terug naar Nederland geweest. Dus het werd wel weer een keer tijd. Mijn Oma zou 80 worden dus kwam het idee op om haar te verassen. En dat is gelukt. Ze wist van niks en was vreselijk verrast.
Ik moest ook terug naar Nederland om een nieuw uitreksel van mijn geboortecertificaat te halen dus dan konden we dan mooi combineren. Tja meteen maar even twee vliegen in een klap toch.
Het was vreselijk moeilijk om een en ander ook daadwerkelijk geheim te houden maar het is (vraag me niet hoe) gelukt.
Dus 19 Augustus ben ik op het vliegtuig naar Nederland gestapt. Ik vloog met ArkeFly van Sanford (vlakbij Orlando) bijna direct (met een stop in Miami) naar Amsterdam. Het was wel raar om tussen allemaal Nederlanders te zitten wiens vakantie er op zat, terwijl die van mij juist begon.
Op Schiphol door mijn ouders opgehaald en na een heerlijke bak koffie bij de Starbucks op Schiphol (waar bij de prijzen volgens mij het dollar teken simpel door een euro teken in vervangen), meteen door gereden naar mijn Oma.
Wat een "chaos" op de snelwegen in Nederland. Nu rijden Nederlanders altijd wel dicht op elkaar en kris kras van de ene rijbaan, naar de andere en daar was ik toch echt wel aan gewend. Maar of het is alleen maar erger geworden, of ik ben na bijna 5 jaar uit Nederland weg, gewoon het rustige verkeer hier in de VS te veel gewend.
Maar goed uiteindelijk goed en wel bij mijn oma aangekomen. Ze zou haar verjaardag de dag later vieren maar het leek me wel slim om even langs te gaan voor de verjaardag. Dus even een smoesje verzonnen waarom mijn ouders een dag eerder langs zouden komen. Mijn ouders gingen eerts zonder mij naar binnen. Bewust gedaan want ik dacht als ik nou meteen binnenloop weet ze straks helemaal niet wat ze ziet. Dus ik had afgesproken dat ik zou opbellen. Dus ik belde haar eerst op en vroeg of de koffie klaar stond. Toen ze doorhad dat ik voor haar neus stond wist ze even niet meer hoe ze het had geloof ik. Het was zo fijn om haar weer te zien.
De dag later dus de verjaardag en ook de rest van de familie wist van niks dat ik zou komen. Wat ik ontzettend leuk vond was dat de broer van mijn Oma ook even uit Duitsland was overgekomen dus ze had zo'n beetje de hele familie bij elkaar. Voor mij was het ook meteen de eerste keer dat ik terug was sinds mijn Opa overleden is en dat was toch wel vreemd. Het is al twee jaar geleden en ik wist dat hij er niet meer is natuurlijk, maar ik had het nog nooit gezien. Ik weet niet of ik dat zo goed verwoord. Dus dat was ook wel even goed.
En dan Maandag naar Amsterdam naar Burgerzaken om een nieuw kopie van mijn geboortebewijs op te halen. Die dingen hebben namelijk een verloopdatum voor Nederland en hoewel de Amerikaanse immigratie er niet veel om geeft heeft de meneer van de Amerikaanse immigratiedienst me verteld, leek het hem toch een slim idee om een recente kopie aan te vragen. En daar ben ik het wel mee ens. Beter mee verlegen...
De Meneer van Burgerzaken Amsterdam was ook erg vriendelijk. Hij vroeg waarom ik het nodig had dus toen ik vertelde dat ik Amerikaans Staatsburger ging worden, vroeg hij heel vriendelijk of ik wel wist dat dit alleen kon als ik een Groene Kaart had. Ik heb hem toe maar verzekerd dat dit wel goed zat. Pas toen wilde hij het voor me uitprinten, want hij zei is zonde als je betaald en je kan er niks mee. Dat vond ik toch wel aardig van hem.
En omdat we toch al in Amsterdam waren, heb ik er met mijn ouders er meteen even een lekker dagje stadten van gemaakt. Amsterdam zag er uiteraard nog hetzelfde uit. Wat me wel verbaasde is dat ze nog steeds met die Noord-Zuid lijn bezig zijn. Je zal maar op die lijn wonen, zit je al ruim 5 jaar (als het niet inmiddels al meer is) in de bouw ellende.
De eerste stop na BurgerZaken van De Hoeck van het Ij (geloof ik). Een Cafe Restaurant om de hoek van de Stopera aan het Ij. Even lekker een bakkie koffie en Hollandse appeltaart.
En dat was dus meteen de eerste confrontatie met de kleine Nederlandse maten.
Links een espressokopje, dan een gewoon koffie kopje, en een flesje Spa (of Sourcy geef het beestje een naam). Zulke kleine kopjes ben ik niet meer gewend. En het gekke is, ik weet dat de maten in Nederland kleiner zijn. Het was ook niet echt een verassing maar meer een verassing dat het dan ook zo klein overkwam. Je denk dat je weet dat alles kleiner is dus het zal wel meevallen, maar hoe klein dat was ik dus even vergeten.
Om maar even niet van de theelepels te spreken. Die zijn helemaal klein. Dat ben ik echt niet meer gewend. En dat terwijl ik toch Nederlandse koffielepels hier heb maar die zitten dus nog lekker in hun doosje opgeborgen. Gaat tijd worden dat ik die eens tevoorschijn ga halen :-)
Hier uiteraard even wat Amsterdam fotos...
De grachten en het Ij, ze horen erbij....
En ik moest natuurlijk even vereeuwigd worden met de oprichter van Lelystad (of dan in elk geval de persoon die de Zuiderzee heeft drooggelegd). Wacht even...was dit het beeld wat jarenlang bij de fontijn op het Agoraplein heeft gestaan?! Valt me nu pas op. Hij staat nu in elk geval bij de Outlet Stores Center Batavia Stad dan.
Donderdags met mijn ouders even lekker koffie gedronken (hoewel ik had een of andere Pepsi geloof ik) en meteen maar geluncht bij LaPlace met voor mij een lekker broodje met kruidenkaas.
Vrijdag lekker wezen shoppen met mijn moeder en heerlijk aan een portie poffertjes (of twee porties eigenlijk) gezeten. De uitbaatster van Mr Cocker (ok in ene vind ik dit wel erg raar klinken) vertelde dat ze de poffertjes nog zelf maakt in een gietijzeren pan. Kijkt zo hoort het. Het zijn dan ook meteen even de lekkertse poffertjes van Lelystad.
En wat me uiteraard ook onzettend is opgevallen is de kleine parkeerplaatsen in Nederland. Nu reed ik daar zelf altijd een Mitsubishi Colt en vond dat groot genoeg ik kon daarmij makkelijk parkeren. Veel groter wilde ik daar niet rijden. Maar ja wat wil je ook als een Toyota Prius daar de hele parkeerplek in beslag neemt. En als de autos dan lekker krap inparkeren moet je je in allerlei bochten wringen om je auto weet uit te komen. Ik ben veel te veel gewend aan de grote parkeerplaatsen hier in de VS.
Ik moest ook terug naar Nederland om een nieuw uitreksel van mijn geboortecertificaat te halen dus dan konden we dan mooi combineren. Tja meteen maar even twee vliegen in een klap toch.
Het was vreselijk moeilijk om een en ander ook daadwerkelijk geheim te houden maar het is (vraag me niet hoe) gelukt.
Dus 19 Augustus ben ik op het vliegtuig naar Nederland gestapt. Ik vloog met ArkeFly van Sanford (vlakbij Orlando) bijna direct (met een stop in Miami) naar Amsterdam. Het was wel raar om tussen allemaal Nederlanders te zitten wiens vakantie er op zat, terwijl die van mij juist begon.
Op Schiphol door mijn ouders opgehaald en na een heerlijke bak koffie bij de Starbucks op Schiphol (waar bij de prijzen volgens mij het dollar teken simpel door een euro teken in vervangen), meteen door gereden naar mijn Oma.
Wat een "chaos" op de snelwegen in Nederland. Nu rijden Nederlanders altijd wel dicht op elkaar en kris kras van de ene rijbaan, naar de andere en daar was ik toch echt wel aan gewend. Maar of het is alleen maar erger geworden, of ik ben na bijna 5 jaar uit Nederland weg, gewoon het rustige verkeer hier in de VS te veel gewend.
Maar goed uiteindelijk goed en wel bij mijn oma aangekomen. Ze zou haar verjaardag de dag later vieren maar het leek me wel slim om even langs te gaan voor de verjaardag. Dus even een smoesje verzonnen waarom mijn ouders een dag eerder langs zouden komen. Mijn ouders gingen eerts zonder mij naar binnen. Bewust gedaan want ik dacht als ik nou meteen binnenloop weet ze straks helemaal niet wat ze ziet. Dus ik had afgesproken dat ik zou opbellen. Dus ik belde haar eerst op en vroeg of de koffie klaar stond. Toen ze doorhad dat ik voor haar neus stond wist ze even niet meer hoe ze het had geloof ik. Het was zo fijn om haar weer te zien.
De dag later dus de verjaardag en ook de rest van de familie wist van niks dat ik zou komen. Wat ik ontzettend leuk vond was dat de broer van mijn Oma ook even uit Duitsland was overgekomen dus ze had zo'n beetje de hele familie bij elkaar. Voor mij was het ook meteen de eerste keer dat ik terug was sinds mijn Opa overleden is en dat was toch wel vreemd. Het is al twee jaar geleden en ik wist dat hij er niet meer is natuurlijk, maar ik had het nog nooit gezien. Ik weet niet of ik dat zo goed verwoord. Dus dat was ook wel even goed.
En dan Maandag naar Amsterdam naar Burgerzaken om een nieuw kopie van mijn geboortebewijs op te halen. Die dingen hebben namelijk een verloopdatum voor Nederland en hoewel de Amerikaanse immigratie er niet veel om geeft heeft de meneer van de Amerikaanse immigratiedienst me verteld, leek het hem toch een slim idee om een recente kopie aan te vragen. En daar ben ik het wel mee ens. Beter mee verlegen...
De Meneer van Burgerzaken Amsterdam was ook erg vriendelijk. Hij vroeg waarom ik het nodig had dus toen ik vertelde dat ik Amerikaans Staatsburger ging worden, vroeg hij heel vriendelijk of ik wel wist dat dit alleen kon als ik een Groene Kaart had. Ik heb hem toe maar verzekerd dat dit wel goed zat. Pas toen wilde hij het voor me uitprinten, want hij zei is zonde als je betaald en je kan er niks mee. Dat vond ik toch wel aardig van hem.
En omdat we toch al in Amsterdam waren, heb ik er met mijn ouders er meteen even een lekker dagje stadten van gemaakt. Amsterdam zag er uiteraard nog hetzelfde uit. Wat me wel verbaasde is dat ze nog steeds met die Noord-Zuid lijn bezig zijn. Je zal maar op die lijn wonen, zit je al ruim 5 jaar (als het niet inmiddels al meer is) in de bouw ellende.
De eerste stop na BurgerZaken van De Hoeck van het Ij (geloof ik). Een Cafe Restaurant om de hoek van de Stopera aan het Ij. Even lekker een bakkie koffie en Hollandse appeltaart.
En dat was dus meteen de eerste confrontatie met de kleine Nederlandse maten.
Links een espressokopje, dan een gewoon koffie kopje, en een flesje Spa (of Sourcy geef het beestje een naam). Zulke kleine kopjes ben ik niet meer gewend. En het gekke is, ik weet dat de maten in Nederland kleiner zijn. Het was ook niet echt een verassing maar meer een verassing dat het dan ook zo klein overkwam. Je denk dat je weet dat alles kleiner is dus het zal wel meevallen, maar hoe klein dat was ik dus even vergeten.
Om maar even niet van de theelepels te spreken. Die zijn helemaal klein. Dat ben ik echt niet meer gewend. En dat terwijl ik toch Nederlandse koffielepels hier heb maar die zitten dus nog lekker in hun doosje opgeborgen. Gaat tijd worden dat ik die eens tevoorschijn ga halen :-)
Hier uiteraard even wat Amsterdam fotos...
De grachten en het Ij, ze horen erbij....
Het oude AMRO gebouw met nu een Ajax Store op de benedenverdieping, zou mijn Opa wel humor hebben gevonden denk ik.
De Dam mag niet ontbreken uiteraard
En de Duivies op de Dam
Donderdag en Vrijdag lekker in Lelystad rondgelopen. Het centrum van Lelystad is enorm verandert. Ik was op een gegeven moment de draad kwijt waar ik nu eigenlijk liep want ik was herkennings punten kwijt van hoe het er vroeger dan uitzag.
Helaas voor de BurgerKing daar (waar ik ooit manager was) zitten er nu op loopafstand ontzettend veel zaken waar je kan lunchen, waaronder een LaPlace met heerlijke V&D broodjes met kruidenkaas, en een Subway (jawel in Lelystad), en ook nog een keer een Febo plus alle zaken die er voorheen al zaten. Zal ze wel aan business kosten. En ik hoop maar dat het niet teveel etenszaken op een en hetzelfde stuk staan, ik hoop wel dat ze allemaal hun hoofd boven water kunnen houden.
Maar even snel wat fotos voor mede Lelystedelingen in de VS:
Nieuwe Agora
Nieuwe Centrum bij NS Station
En dan het stuk bij waar Super De Boer (nu Jumbo) vroeger zat en de kaasboer (die is nu weg geloof ik).
En mijn ouders hebben me nog even getrakteerd op een tochtje met de rondvaartboot. Was wel leuk om dat weer te doen. En uiteraard, de foto is niet gelukt, maar er werden uit de gracht weer fietsen opgevist. Waarom iemand in hemelsnaam nou een fiets de gracht in gooit, zal me altijd een raadsel blijven maar ze zullen hun redenen er wel voor hebben.
En na Amsterdam lekker richting mijn Oom en Tante waar mijn andere Oom en Tante en mijn twee grote Neven ook zaten. Lekker genoten van de familie en allerhande lekkernijen. En dan kom je er in ene achter dan mijn neef en ik hetzelfde horloge hebben gekocht, maar dan elk aan een andere kant van de wereld. Hans, Maja, Marco en Eric het was fijn jullie weer even gezien te hebben.
En dan rij je dus in de Flevopolder, hebben ze in ene op een stuk weg toch allerhande rare markeringen aangebracht...of dit het een en ander duidelijk moet maken weet ik niet. De groene streep in het midden schijnt iets met snelheid te maken hebben geloof ik....de onderbroken en onderbroken strepen snap ik ook nog. Maar waarom je nou op een recht stuk weg waar geen bocht in zit op het ene stuk wel mag inhalen en twee honderd meter verderop nog steeds op datzelfde rechte stuk weg weer niet...dat vat ik dus niet.
Dinsdag ben ik 's middags even lekker met mijn Oma op stap geweest. Weer even heerlijk een koppie koffie drinken bij de Hema met een saucijzenbroodje uiteraad. En daarna even lekker door het centrum lopen. Gewoon lekker Oma en Kleinkind ;-)
En 's avonds heerlijk gehaktballetjes en rauwe andijvie met een sausje.
En nogmaals even de excuses aan mijn Oom en Tante die met Maizena papjes aan de slag gegaan zijn om een andijvie met sausje (a la spinazie met zo'n bloep sausje) voor elkaar te krijgen.
Wat is nou het geval. Vroeger aten we thuis Rauwe Andijvie met een sausje van ketchup, mayo en groene kruiden (weet even niet welke ik denk peterselie). En ik kan hier in de VS dus absoluut niks vinden wat ook maar iets weg heeft van andijvie. Dus dat wilde ik wel weer een keer eten. En ik had gezegd haal nou niet teveel want straks vind ik het helemaal niet zo lekker meer als dat ik nu denk. Dus er waren twee best wel grote zakken rauwe andijvie gehaald en ik zei nog da's toch wel veel. Nee joh, zei mijn moeder, want dat slinkt toch in, zoveel is het niet. En ik denk nog inslinken...sinds wanneer slinkt rauwe andijvie in. Maar nog zeg ik niks. Tot 's avonds mijn moeder de Maizena tevoorschijn haalt voor het sausje en de Andijvie met water in een pan gooit en begint te koken. Dus ik vraag nu maar eens of tegenwoordig de rauwe andijvie eerst gekookt moet worden voor je het kan eten. Weet ik veel, misschien wel iets van die salmonella toestand in Duitsland en of ze altijd Maizena in dat sausje deed want dat herinner ik me helemaal niet...Dus mijn moeder vraagt in ene welk sausje bedoel je dan en wat bedoel je met rauwe andijvie...Beetje miscommunicatie, ze dacht dat ik spinazie creme bedoelde maar dan met andijvie en ze vond dat al raar want dat aten we nooit. En ze zei zelfs nog: Als je dat wil eten dan eten we dat toch maar wij vinden dat niet lekker. Terwijl die rauwe andijvie toch vroeger op tafel kwam dus ik snapte het al even niet meer denkende dat mijn ouders dus altijd wat gegeten hadden terwijl ze het niet lekker vonden. Ik bedoel ik doe dat dus niet. Sinds ik op mezelf woon komt er bij mij geen spruiten meer in (of andere dingen die ik niet lekker vind). Maar er ging compleet geen lampje branden. En mijn tante is dus gaan experimenteren om dat sausje voor elkaar te krijgen met mijn oom als nietsvermoedend 'slachtoffer' om dat dan op te eten en dat bleek dus niet helemaal een supercombinatoe te wezen, dat gekookte andijvie met zo'n sausje. Maar goed, andijvie werd snel van het vuur gehaald en ik heb lekker nog even rauwe andijvie met dat rode ketchup sausje gegeten. En we hebben meteen dubbel gelegen van het lachen dus dat was wel leuk. En de gehaktballen waren uiteraard weer ouderwets lekker. Die krijg ik hier nog steeds niet goed voor elkaar wat ik ook probeer. Dus mam bedankt :-)
Woensdag met mijn ouders lekker naar de Apenheul geweest om Appies te kijken. Het blijft toch facinerend die beestjes. En daar 's middags lekker geluncht:
S'avonds lekker met mijn Oma en mijn ouders bij de Chinees wezen wokken. Ik had dat dus nog nooit gedaan dat wokken. Maar het was heel erg leuk. En uiteindelijk een keer goed met stokjes kunnen eten. Meer omdat ik de stokjes niet van elkaar kon krijgen en ik er dus wat beter grip op had dan wat anders, maar dat mocht de pret niet drukken. En dan is dit dus het resultaat:
En dan rij je dus in de Flevopolder, hebben ze in ene op een stuk weg toch allerhande rare markeringen aangebracht...of dit het een en ander duidelijk moet maken weet ik niet. De groene streep in het midden schijnt iets met snelheid te maken hebben geloof ik....de onderbroken en onderbroken strepen snap ik ook nog. Maar waarom je nou op een recht stuk weg waar geen bocht in zit op het ene stuk wel mag inhalen en twee honderd meter verderop nog steeds op datzelfde rechte stuk weg weer niet...dat vat ik dus niet.
Dinsdag ben ik 's middags even lekker met mijn Oma op stap geweest. Weer even heerlijk een koppie koffie drinken bij de Hema met een saucijzenbroodje uiteraad. En daarna even lekker door het centrum lopen. Gewoon lekker Oma en Kleinkind ;-)
En 's avonds heerlijk gehaktballetjes en rauwe andijvie met een sausje.
En nogmaals even de excuses aan mijn Oom en Tante die met Maizena papjes aan de slag gegaan zijn om een andijvie met sausje (a la spinazie met zo'n bloep sausje) voor elkaar te krijgen.
Wat is nou het geval. Vroeger aten we thuis Rauwe Andijvie met een sausje van ketchup, mayo en groene kruiden (weet even niet welke ik denk peterselie). En ik kan hier in de VS dus absoluut niks vinden wat ook maar iets weg heeft van andijvie. Dus dat wilde ik wel weer een keer eten. En ik had gezegd haal nou niet teveel want straks vind ik het helemaal niet zo lekker meer als dat ik nu denk. Dus er waren twee best wel grote zakken rauwe andijvie gehaald en ik zei nog da's toch wel veel. Nee joh, zei mijn moeder, want dat slinkt toch in, zoveel is het niet. En ik denk nog inslinken...sinds wanneer slinkt rauwe andijvie in. Maar nog zeg ik niks. Tot 's avonds mijn moeder de Maizena tevoorschijn haalt voor het sausje en de Andijvie met water in een pan gooit en begint te koken. Dus ik vraag nu maar eens of tegenwoordig de rauwe andijvie eerst gekookt moet worden voor je het kan eten. Weet ik veel, misschien wel iets van die salmonella toestand in Duitsland en of ze altijd Maizena in dat sausje deed want dat herinner ik me helemaal niet...Dus mijn moeder vraagt in ene welk sausje bedoel je dan en wat bedoel je met rauwe andijvie...Beetje miscommunicatie, ze dacht dat ik spinazie creme bedoelde maar dan met andijvie en ze vond dat al raar want dat aten we nooit. En ze zei zelfs nog: Als je dat wil eten dan eten we dat toch maar wij vinden dat niet lekker. Terwijl die rauwe andijvie toch vroeger op tafel kwam dus ik snapte het al even niet meer denkende dat mijn ouders dus altijd wat gegeten hadden terwijl ze het niet lekker vonden. Ik bedoel ik doe dat dus niet. Sinds ik op mezelf woon komt er bij mij geen spruiten meer in (of andere dingen die ik niet lekker vind). Maar er ging compleet geen lampje branden. En mijn tante is dus gaan experimenteren om dat sausje voor elkaar te krijgen met mijn oom als nietsvermoedend 'slachtoffer' om dat dan op te eten en dat bleek dus niet helemaal een supercombinatoe te wezen, dat gekookte andijvie met zo'n sausje. Maar goed, andijvie werd snel van het vuur gehaald en ik heb lekker nog even rauwe andijvie met dat rode ketchup sausje gegeten. En we hebben meteen dubbel gelegen van het lachen dus dat was wel leuk. En de gehaktballen waren uiteraard weer ouderwets lekker. Die krijg ik hier nog steeds niet goed voor elkaar wat ik ook probeer. Dus mam bedankt :-)
Woensdag met mijn ouders lekker naar de Apenheul geweest om Appies te kijken. Het blijft toch facinerend die beestjes. En daar 's middags lekker geluncht:
S'avonds lekker met mijn Oma en mijn ouders bij de Chinees wezen wokken. Ik had dat dus nog nooit gedaan dat wokken. Maar het was heel erg leuk. En uiteindelijk een keer goed met stokjes kunnen eten. Meer omdat ik de stokjes niet van elkaar kon krijgen en ik er dus wat beter grip op had dan wat anders, maar dat mocht de pret niet drukken. En dan is dit dus het resultaat:
Donderdag en Vrijdag lekker in Lelystad rondgelopen. Het centrum van Lelystad is enorm verandert. Ik was op een gegeven moment de draad kwijt waar ik nu eigenlijk liep want ik was herkennings punten kwijt van hoe het er vroeger dan uitzag.
Helaas voor de BurgerKing daar (waar ik ooit manager was) zitten er nu op loopafstand ontzettend veel zaken waar je kan lunchen, waaronder een LaPlace met heerlijke V&D broodjes met kruidenkaas, en een Subway (jawel in Lelystad), en ook nog een keer een Febo plus alle zaken die er voorheen al zaten. Zal ze wel aan business kosten. En ik hoop maar dat het niet teveel etenszaken op een en hetzelfde stuk staan, ik hoop wel dat ze allemaal hun hoofd boven water kunnen houden.
Nieuwe Agora
Nieuwe Centrum bij NS Station
En dan het stuk bij waar Super De Boer (nu Jumbo) vroeger zat en de kaasboer (die is nu weg geloof ik).
En ik moest natuurlijk even vereeuwigd worden met de oprichter van Lelystad (of dan in elk geval de persoon die de Zuiderzee heeft drooggelegd). Wacht even...was dit het beeld wat jarenlang bij de fontijn op het Agoraplein heeft gestaan?! Valt me nu pas op. Hij staat nu in elk geval bij de Outlet Stores Center Batavia Stad dan.
Donderdags met mijn ouders even lekker koffie gedronken (hoewel ik had een of andere Pepsi geloof ik) en meteen maar geluncht bij LaPlace met voor mij een lekker broodje met kruidenkaas.
Vrijdag lekker wezen shoppen met mijn moeder en heerlijk aan een portie poffertjes (of twee porties eigenlijk) gezeten. De uitbaatster van Mr Cocker (ok in ene vind ik dit wel erg raar klinken) vertelde dat ze de poffertjes nog zelf maakt in een gietijzeren pan. Kijkt zo hoort het. Het zijn dan ook meteen even de lekkertse poffertjes van Lelystad.
Zaterdag lekker weer naar mijn Oom en Tante die hadden geregeld dat er vrienden en familie zaten dus ik heb iedereen weer lekker kunnen zien. Hans & Arianne, Frans & Janny, Kim & Floor (wat een heerlijke meid heb je, en zo groot al), Cor & Anneke en Jeroen het was super om jullie allemaal weer te zien en bedankt voor alle heerlijke droppies en alle shirts. En Tine en Theo natuurlijk helemaal super. Spaghetti was heerlijk evenals de spekkoek.
De week is onzettend snel voorbij gegaan. Ik ben nu alweer een paar weken terug uit Nederland en weer aan het werk hier in de VS. Het was ontzettend fijn om weer terug te zijn en iedereen weer te zien. Alle indukken ben ik eigenlijk nog een beetje een het verwerken.
En wat me uiteraard ook onzettend is opgevallen is de kleine parkeerplaatsen in Nederland. Nu reed ik daar zelf altijd een Mitsubishi Colt en vond dat groot genoeg ik kon daarmij makkelijk parkeren. Veel groter wilde ik daar niet rijden. Maar ja wat wil je ook als een Toyota Prius daar de hele parkeerplek in beslag neemt. En als de autos dan lekker krap inparkeren moet je je in allerlei bochten wringen om je auto weet uit te komen. Ik ben veel te veel gewend aan de grote parkeerplaatsen hier in de VS.
Dat was het wel even. Het is meer een reisverslag dan wat anders :-). Het was heel fijn weer in Nederland te zijn en zeker om alle mensen weer even te zien die ik toen vlak voor ik naar de VS vertrok toen jaren geleden, niet meer heb kunnen zien.
Ik had eigenlijk niet echt verwachtingen van wat ik zou vinden of ervaren als ik weer terug in Nederland zou zijn. Het was eigenlijk een en al herkening, en alles kwam bekend voor en voelde bekend aan. Er zijn ook niet echt schokkende veranderingen geweest. Lelystad Centrum is wat verandert maar dat was het wel.
De kleine maten van kopjes koffie en glazen drinken etc dat verastte me wel. Ik wist wel dat het een stuk kleiner is dan in de VS natuurlijk want ik ben ermee opgegroeid, maar ik was even vergeten HOE klein, klein dan wel niet is. De grote maten in de VS worden zo snel gewoon, voor het weet zit je aan de liter cola.
Wat me wel opviel is dat het behoorlijk bewolkt en grauw was de meeste dagen. Nu is dat voor een Nederlandse zomer niet echt uitzonderlijk, maar na een paar dagen bewolking mistte ik de blauwe lucht en zon van Orlando toch wel. Raar is dat. Zo zie je maar hoe snel je aan zonnig weer gewend raakt.
En het verkeer...mijn hemel...is het dan nooit rustig? Zelfs om 6 uur 's morgens is het druk op de A6 en A1 naar Amsterdam. Ik kan me niet herinneren dat het zo vroeg al druk was. Nu ka het hier in Orlando op bepaalde stukken ook wel druk zijn maar zeker niet al om 6 uur 's morgens.
En het geswitch door autos van de ene rijbaan naar de andere, voor de ene auto kruipen dan naar de andere rijbaan, weer terug en dan voor een andere auto. En met een snelheid, niet te kort. Nou rijdt mijn vader best netjes maar dan de andere autos, ik werd op een gegeven moment bijna wagenziek van al die autos voor ons zie steeds van link naar rechts en weer terug aan het switchen waren. En ik heb toch wel zelf op die wegen gereden. Waren de mensen dan wat rustiger aan het rijden jaren terug? Dat kan ik me toch ook niet indenken.
Maar goed tot zover dus. O ja toch nog even melden. Ik heb bewust geen fotos van vrienden en familie geplaatst. Sommigen willen dat misschien wel, anderen weer niet. Maar als iemand zegt, hey waarom plaats je die foto (welke foto dan ook) nou niet, dan wil ik dat best doen.
Ik had eigenlijk niet echt verwachtingen van wat ik zou vinden of ervaren als ik weer terug in Nederland zou zijn. Het was eigenlijk een en al herkening, en alles kwam bekend voor en voelde bekend aan. Er zijn ook niet echt schokkende veranderingen geweest. Lelystad Centrum is wat verandert maar dat was het wel.
De kleine maten van kopjes koffie en glazen drinken etc dat verastte me wel. Ik wist wel dat het een stuk kleiner is dan in de VS natuurlijk want ik ben ermee opgegroeid, maar ik was even vergeten HOE klein, klein dan wel niet is. De grote maten in de VS worden zo snel gewoon, voor het weet zit je aan de liter cola.
Wat me wel opviel is dat het behoorlijk bewolkt en grauw was de meeste dagen. Nu is dat voor een Nederlandse zomer niet echt uitzonderlijk, maar na een paar dagen bewolking mistte ik de blauwe lucht en zon van Orlando toch wel. Raar is dat. Zo zie je maar hoe snel je aan zonnig weer gewend raakt.
En het verkeer...mijn hemel...is het dan nooit rustig? Zelfs om 6 uur 's morgens is het druk op de A6 en A1 naar Amsterdam. Ik kan me niet herinneren dat het zo vroeg al druk was. Nu ka het hier in Orlando op bepaalde stukken ook wel druk zijn maar zeker niet al om 6 uur 's morgens.
En het geswitch door autos van de ene rijbaan naar de andere, voor de ene auto kruipen dan naar de andere rijbaan, weer terug en dan voor een andere auto. En met een snelheid, niet te kort. Nou rijdt mijn vader best netjes maar dan de andere autos, ik werd op een gegeven moment bijna wagenziek van al die autos voor ons zie steeds van link naar rechts en weer terug aan het switchen waren. En ik heb toch wel zelf op die wegen gereden. Waren de mensen dan wat rustiger aan het rijden jaren terug? Dat kan ik me toch ook niet indenken.
Maar goed tot zover dus. O ja toch nog even melden. Ik heb bewust geen fotos van vrienden en familie geplaatst. Sommigen willen dat misschien wel, anderen weer niet. Maar als iemand zegt, hey waarom plaats je die foto (welke foto dan ook) nou niet, dan wil ik dat best doen.
Thursday, September 15, 2011
Er wordt aan een update gewerkt
Even snel een berichtje. Ik ben bezig met een update maar heb nog even geen kans gehad een en ander goed in elkaar te zetten. Dus er komt wat aan binnenkort, maar tot die tijd nog even geduld :-)
