Thursday, July 31, 2008
Foto's
Op verzoek van Bo hier wat foto's. Als je nog wat mist laat maar weten, dan plaats ik die ook.
Geniet ervan....(en voor alle anderen natuurlijk ook)
Geniet ervan....(en voor alle anderen natuurlijk ook)
Monterey Lake
I-Drive met:
Bahama Breeze
Pointe Orlando boven verdieping
Hier was ooit ergens die Taco Bell die we te vaak van binnen hebben gezien. Op dat stuk grasland tussen het benzine station en Peabody Hotel. Nu is het het tweede gedeelte van het convention center....
SeaWorld
Pleasure Island (gaat eind van het jaar definitief dicht, clubs maken plaats voor familie vriendelijke restaurants en shops...)
Dat was het even. Zoals gezegd, als je nog wat wil zien laat even weten.
Tuesday, July 29, 2008
Earthquake Los Angeles
Ben vandaag niet in de gelegenheid geweest veel nieuws te zien. Kom ik thuis, log ik heel onschuldig in op de NKOTB.com pagina (doe ik wel eens LOL), kom daar een post tegen van Jonathan...
"Ok, Los Angeles is officially a crazy place! I just went through my first earthquake. Makes me want to get out on tour all the more. Seems really strange to me that ten minutes after it ended life continued as normal for these people. I think ill park my car on the street from now on and not in the underground garage. I never get to rehearsal on time but believe me I couldn’t wait to leave my apartment this morning."
Ehm Earthquake...in Los Angeles?!?!?...nog even dacht ik dat het misschien om een Universal Studios attractie ging. Vlak daarna gaat mijn telefoon. Een vriendin hier of ik niet familie in Los Angeles had en of ik het al gehoord had van de aardbeving in Los Angeles...ehm ja Jonathan just let me know ;-)
Met de familie is alles goed (even voor de thuisblijvers) maar zelfs in Palos Verdes hebben ze het behoorlijk gevoeld. They're shook up (pun intended sorry).
Van de meeste vrienden in L.A heb ik inmiddels ook bericht terug en alles ook ok daar. Gelukkig maar. Ik ga ervan uit dat het met de rest dan ook goed is.
En ik ben nu toch wel even blij dat ik niet in Los Angeles zit. Er was wel een 4.4 aardbeving toen ik daar was vorig jaar, maar die was zo oppervlakkig en om 4a.m of daaromtrent daar heb ik finaal doorheen geslapen (de meesten geloof ik). Deze was wat heviger en midden in de morgen. Geen idee hoe ik gereageerd zou hebben.
Dat was het even. Ik duik lekker mijn bed in. Het was een lange dag.
"Ok, Los Angeles is officially a crazy place! I just went through my first earthquake. Makes me want to get out on tour all the more. Seems really strange to me that ten minutes after it ended life continued as normal for these people. I think ill park my car on the street from now on and not in the underground garage. I never get to rehearsal on time but believe me I couldn’t wait to leave my apartment this morning."
Ehm Earthquake...in Los Angeles?!?!?...nog even dacht ik dat het misschien om een Universal Studios attractie ging. Vlak daarna gaat mijn telefoon. Een vriendin hier of ik niet familie in Los Angeles had en of ik het al gehoord had van de aardbeving in Los Angeles...ehm ja Jonathan just let me know ;-)
Met de familie is alles goed (even voor de thuisblijvers) maar zelfs in Palos Verdes hebben ze het behoorlijk gevoeld. They're shook up (pun intended sorry).
Van de meeste vrienden in L.A heb ik inmiddels ook bericht terug en alles ook ok daar. Gelukkig maar. Ik ga ervan uit dat het met de rest dan ook goed is.
En ik ben nu toch wel even blij dat ik niet in Los Angeles zit. Er was wel een 4.4 aardbeving toen ik daar was vorig jaar, maar die was zo oppervlakkig en om 4a.m of daaromtrent daar heb ik finaal doorheen geslapen (de meesten geloof ik). Deze was wat heviger en midden in de morgen. Geen idee hoe ik gereageerd zou hebben.
Dat was het even. Ik duik lekker mijn bed in. Het was een lange dag.
Saturday, July 26, 2008
Ruim Anderhalf jaar
Lange tijd is het hier wat stil en oppervlakkig geweest (hoe vaak willen jullie nog New Kids horen LOL) dus ik hoop dat met dit bericht weer wat goed te maken LOL. Dit is een wat langer bericht dus hou je vast, neem er lekker een bak koffie bij (ja ok mag ook wat anders zijn LOL) en veel lees plezier.
Vanmiddag een multi culturele lunch gemaakt. Nou ja multi cultureel…een peanut butter and jelly sandwich (USA) en een boterham met chocolade hagelslag (toch wel erg Nederlands dacht ik).
Ik ben nu ruim anderhalf jaar in de VS. Een tijd waarin veel gebeurt is. Vaak leuke dingen, maar soms ook niet. Een tijd waarvan ik zeker de laatste tijd veel geleerd heb. Echt een tijd van vallen en opstaan. En af en toe ook erg frusterend.
Sommige gebeurtenissen hebben me zelfs doen twijfelen of ik hier wel thuishoorde. Inmiddels ben ik er wel weer achter dat dit mijn thuis is, maar zeker de laatste tijd was ik daar niet zeker meer van.
Er zijn een aantal dingen gebeurt, die ik eigenlijk onbewust ben gaan schuiven onder dit dan hoorde bij Amerika en hoe men met dingen omging hier en dat ik dit moest accepteren. En ik wist niet zeker of ik dit wel wilde. Ik ben namelijk gewend dat als er een probleem is dan ga je dat uitzoeken en oplossen en niet meteen zomaar een schuldige aanwijzen. Hier was het schuldige aangewezen, nu is het probleem opgelost. Ja lekker motiverend ook. En als er dan wel iets behoorlijk serieus aan de hand is (bedreiging met een wapen is toch best serieus ook al is er nog niks gebeurt), wordt er gedaan alsof het niks is en is niemand in velden en wegen te bekenen, en actie ondernemen wordt al helemaal niet gewaardeerd. Echt de omgekeerde wereld. En hoewel dit compleet niet overeen kwam met de mentaliteit die ik in Los Angeles bij de bioscoop ben tegen gekomen, en ook niet wat ik bij stages in de VS en Amerikaanse werkgevers in Nederland heb meegemaakt, toch was ik gaan denken dat dit waarschijnlijk dan toch bij de VS hoorde. Raar eigenlijk achteraf maar ok.
Nu ben ik er gelukkig inmiddels (weer) achter dat het labeltje “Dit hoort bij Amerika” een stuk kleiner mag worden en meer te maken heeft met hoe een bedrijf dingen doet, dan wat anders. Op zich geen probleem, meer een verademing dat dit bedrijfsgerelateerd is.
Waar ik alleen nog steeds niet helemaal zeker over ben is het hele recht om wapens te mogen dragen. Ja het staat in de grondwet en ik weet dat er genoeg mensen zijn die geen kwaad in de zin hebben, maar er zijn ook genoeg anderen die dat wel hebben (soms iets meer dan anders). En juist die laatste groep...Ik dacht altijd ach ik heb met die types niks te maken dus als ik daar maar ver van blijf, dan komt het allemaal wel goed. Ja maar soms heb je dus niet helemaal in de hand waar je dat soort types tegenkomt. En erg fijn is dat toch niet.
Is Amerika alles wat ik ervan verwacht had? Ja en Nee. Voor het grootste gedeelte voldoet het wonen en werken hier wel aan mijn verwachtingen anders zat ik hier waarschijnlijk al niet meer. Last van heimwee heb ik dan gelukkig ook niet. Het zijn meer de personen en de dingen die je met die personen doet (of ok deed) die ik mis. Ik mis het (soms wat meer dan anders) maar het is toch niet genoeg om definitief voor terug te gaan. Voor vakanties sta ik altijd open maar dat zit er helaas nog even niet in.
Voor het merendeel heb ik hier inderdaad gevonden wat ik gehoopt had. Het gevoel kan ik niet echt omschrijven, maar het voelt echt aan als thuis en dat alle blokjes in elkaar passen zeg maar. Ik kan weer lekker ontbijten bij IHOP, Denny’s, Dunkin Donuts en genieten van Starbucks koffie. Oh en de homemade ijsthee en dus (heel belangrijk) ZONDER prik LOL. Eten bij TacoBell (Bo remember the Chalupas en Mountain Dew), heerlijke verse bagels kunnen kopen, Subway sandwiches, en ga zo maar door. En ook niet onbelangrijk de supermarkten die tot laat open zijn. Walmart hier in Orlando 24 uur en de Supermarkten als Publix en Albertsons tot een uur of 10 ‘s avonds. Wat dat betreft was het qua supermarkt openingstijden in L.A wel wat beter (Ralphs en Vons beide 24 uur), maar daar had ik weer geen Walmart in de buurt LOL. En dan de banen in mijn (inmiddels door ervaring) vakgebied die zijn hier wat makkelijker te krijgen dan in Nederland. Maar ja wat wil je met een fast food tent op elke hoek LOL. Na aankomst in L.A en ook in Orlando had ik toch redelijk snel een baan en dat is toch ook wel positief te noemen. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam en in principe is alles mogelijk.
Als ik terug zou gaan naar Nederland zou ik de VS ontzettend missen, meer dan dat ik nu hier Nederland mis. Ik zou voor eeuwig met elk been in beide landen blijven staan en dat is iets wat ik mezelf (en niemand eigenijk) toewens.
Het echte Amerika lijkt wel wat op het Amerika uit de films en series. In die zin dat als je hard werkt je er ook wel komt, al duurt het soms even. Al is een en ander soms wat minder rooskleurig. En net als in de film is het hier in de VS inderdaad allemaal wat harder. Doe je het goed dan ben je de held, maak je een misstap heb je een probleem. En dat kan in de pers lekker breed uitgemeten worden a la Britney Spears en Miley Cyrus als je pech hebt (en ja ook de paparazzi bestaat echt). Ik heb echter nog niet gezien dat mensen met kartonnen dozen en hun hebben en houwen van kantoor op straat lopen (maar dat wil niet zeggen dat het niet gebeurt uiteraard)…Aan de andere kant is het ook weer zo dat als je bijvoorbeeld werkloos wordt, dit niet als ‘zonde’ gezien wordt. Je krijgt altijd wel ergens weer een kans al moet je daar af en toe voor verhuizen. En kan het wat langer duren. Is een vriend van me hier in Orlando overkomen. Die is met zijn hele gezin vanuit Michigan hier naar toe verhuist, na maanden daar op zoek te zijn geweest naar banen. Hij is hier nog niet zijn apartement binnen gestapt en hij had weer een baan. Dus de kansen zijn er zeker, je moet er alleen wel zelf achterheen. Soms alleen iets verder dan dichtbij huis. En verder zijn er zat ouderen aan het werk hier. In Nederland is dat toch wel moeilijker te realiseren.
Wat mijn gevoel ook versterkt dat ik hier thuis hoor zijn een aantal weblogs die ik via via al een tijd volg. Bij minimaal drie van deze weblogs ging het om Expat gezinnen (dus mensen die via hun werk naar de VS zijn uitgezonden en hier ene paar jaar hebben mogen genieten van alle dingen USA). Deze drie families zijn nu op weg terug naar Nederland of voor een van de gezinnen inmiddels al weer in Nederland.
Nu ik op hun weblogs lees dat ze weer richting Nederland gaan en over alle laatste keren dingen die ze doen in de VS, besef ik me dat ik me toch wel erg gelukkig mag prijzen dat ik hier voor altijd mag blijven. Een gezin is al terug en die schrijven op hun weblog dan nu ook over de belevenissen weer terug in Nederland en wat ze hier dan tegenkomen. En zo lezende ben ik heel erg blij dat ik aan deze kant van de oceaan mag blijven. Ik denk niet dat ik ooit nog in Nederland zou kunnen aarden. Om maar wat te noemen, de wegen zijn te druk en de parkeerplaatsen te klein. En o ja op zondag zijn de winkels dicht. Ik ben hier veel te veel gewend geraakt aan de ruime openingstijden. Het is grappig want ik heb het er met mijn ouders wel eens over dat ik toch wel weer een keertje naar “huis” wil en iedereen zien, waarop ze dan standaard antwoorden, dat ze dit erg leuk vinden maar mijn “huis” nu in de VS is en niet in Nederland. En ze hebben gelijk. Toch raar dat ik dat dan huis (of thuis) blijf noemen. Ik denk bij gebrek aan een beter woord ervoor. Want Orlando is ook mijn (t)huis. Hoe omschrijf je nu iets wat jarenlang je thuis is geweest, maar het niet meer is? Misschien moet ik Nederland maar een Home away from home gaan noemen. Draai ik de rollen om, eerst noemde ik de VS zo toen ik nog in Nederland zat LOL. Tenzij iemand een betere suggestie heeft. Ik sta voor alles open LOL.
Wat me dan tegenviel? Tja het enige wat ik echt heb meegemaakt dat tegenviel is dat hele credit history verhaal. Ik wist dat het een moeilijk systeem is, maar zo ingewikkeld? Ik werd er gek van. Credit bouw je op door onder andere leningen en credit cards aan te vragen. Ja mooi niet dus want vraag je in het begin een credit card aan, krijg je te horen dat je niet genoeg credit hebt want je bent hier net en hebt nog geen credit opgebouwd. Stoom kwam af en toe echt uit mijn oren. Nu eindelijk anderhalf jaar na aankomst ben ik dan de trotse bezitter van 2 cards en een benzinekaart. Nu kan ik dan eindelijk gaan aantonen dat ik verantwoordelijk genoeg ben om 3 verschillende ‘leningen’ af te lossen. Wat ik verder ook niet snap is dat iedereen inzicht heeft in je credit history (althans zo lijkt het), maar zelf kan je je eigen informatie maar een keer per jaar gratis opvragen, wil je het vaker hebben dan moet je betalen…en daar kan ik dus niet tegen. Ik bedoel het gaat om mij persoonlijk, mijn informatie. Het is echter niet anders, het is het systeem maar snappen zal ik het niet.
Maar goed na anderhalf jaar lijkt het nu echt eind goed, al goed. Al doende en vallende leert men. Ik denk dat dit zeker geldt voor emigratie niet alleen naar de VS maar naar welk land dan ook. En er zullen nog wel momenten zijn waar ik tegen dingen aan ga lopen, maar de eerste anderhalf jaar zitten er op en heb ik overleefd. Dus met de rest komt het dan ook wel goed.
En ach ja in de VS heb je credit history…in Nederland heb je de feestdagen waarop de winkels in ene dicht zijn. En verdorie valt Koninginnedag op Zondag, verhuizen ze het zomaar naar de Zaterdag en gooien dan de winkels dicht. Leg dat maar eens uit aan expats en emigranten die naar Nederland komen, da’s toch onbegrijpelijk LOL.
Vanmiddag een multi culturele lunch gemaakt. Nou ja multi cultureel…een peanut butter and jelly sandwich (USA) en een boterham met chocolade hagelslag (toch wel erg Nederlands dacht ik).
Ik ben nu ruim anderhalf jaar in de VS. Een tijd waarin veel gebeurt is. Vaak leuke dingen, maar soms ook niet. Een tijd waarvan ik zeker de laatste tijd veel geleerd heb. Echt een tijd van vallen en opstaan. En af en toe ook erg frusterend.
Sommige gebeurtenissen hebben me zelfs doen twijfelen of ik hier wel thuishoorde. Inmiddels ben ik er wel weer achter dat dit mijn thuis is, maar zeker de laatste tijd was ik daar niet zeker meer van.
Er zijn een aantal dingen gebeurt, die ik eigenlijk onbewust ben gaan schuiven onder dit dan hoorde bij Amerika en hoe men met dingen omging hier en dat ik dit moest accepteren. En ik wist niet zeker of ik dit wel wilde. Ik ben namelijk gewend dat als er een probleem is dan ga je dat uitzoeken en oplossen en niet meteen zomaar een schuldige aanwijzen. Hier was het schuldige aangewezen, nu is het probleem opgelost. Ja lekker motiverend ook. En als er dan wel iets behoorlijk serieus aan de hand is (bedreiging met een wapen is toch best serieus ook al is er nog niks gebeurt), wordt er gedaan alsof het niks is en is niemand in velden en wegen te bekenen, en actie ondernemen wordt al helemaal niet gewaardeerd. Echt de omgekeerde wereld. En hoewel dit compleet niet overeen kwam met de mentaliteit die ik in Los Angeles bij de bioscoop ben tegen gekomen, en ook niet wat ik bij stages in de VS en Amerikaanse werkgevers in Nederland heb meegemaakt, toch was ik gaan denken dat dit waarschijnlijk dan toch bij de VS hoorde. Raar eigenlijk achteraf maar ok.
Nu ben ik er gelukkig inmiddels (weer) achter dat het labeltje “Dit hoort bij Amerika” een stuk kleiner mag worden en meer te maken heeft met hoe een bedrijf dingen doet, dan wat anders. Op zich geen probleem, meer een verademing dat dit bedrijfsgerelateerd is.
Waar ik alleen nog steeds niet helemaal zeker over ben is het hele recht om wapens te mogen dragen. Ja het staat in de grondwet en ik weet dat er genoeg mensen zijn die geen kwaad in de zin hebben, maar er zijn ook genoeg anderen die dat wel hebben (soms iets meer dan anders). En juist die laatste groep...Ik dacht altijd ach ik heb met die types niks te maken dus als ik daar maar ver van blijf, dan komt het allemaal wel goed. Ja maar soms heb je dus niet helemaal in de hand waar je dat soort types tegenkomt. En erg fijn is dat toch niet.
Is Amerika alles wat ik ervan verwacht had? Ja en Nee. Voor het grootste gedeelte voldoet het wonen en werken hier wel aan mijn verwachtingen anders zat ik hier waarschijnlijk al niet meer. Last van heimwee heb ik dan gelukkig ook niet. Het zijn meer de personen en de dingen die je met die personen doet (of ok deed) die ik mis. Ik mis het (soms wat meer dan anders) maar het is toch niet genoeg om definitief voor terug te gaan. Voor vakanties sta ik altijd open maar dat zit er helaas nog even niet in.
Voor het merendeel heb ik hier inderdaad gevonden wat ik gehoopt had. Het gevoel kan ik niet echt omschrijven, maar het voelt echt aan als thuis en dat alle blokjes in elkaar passen zeg maar. Ik kan weer lekker ontbijten bij IHOP, Denny’s, Dunkin Donuts en genieten van Starbucks koffie. Oh en de homemade ijsthee en dus (heel belangrijk) ZONDER prik LOL. Eten bij TacoBell (Bo remember the Chalupas en Mountain Dew), heerlijke verse bagels kunnen kopen, Subway sandwiches, en ga zo maar door. En ook niet onbelangrijk de supermarkten die tot laat open zijn. Walmart hier in Orlando 24 uur en de Supermarkten als Publix en Albertsons tot een uur of 10 ‘s avonds. Wat dat betreft was het qua supermarkt openingstijden in L.A wel wat beter (Ralphs en Vons beide 24 uur), maar daar had ik weer geen Walmart in de buurt LOL. En dan de banen in mijn (inmiddels door ervaring) vakgebied die zijn hier wat makkelijker te krijgen dan in Nederland. Maar ja wat wil je met een fast food tent op elke hoek LOL. Na aankomst in L.A en ook in Orlando had ik toch redelijk snel een baan en dat is toch ook wel positief te noemen. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam en in principe is alles mogelijk.
Als ik terug zou gaan naar Nederland zou ik de VS ontzettend missen, meer dan dat ik nu hier Nederland mis. Ik zou voor eeuwig met elk been in beide landen blijven staan en dat is iets wat ik mezelf (en niemand eigenijk) toewens.
Het echte Amerika lijkt wel wat op het Amerika uit de films en series. In die zin dat als je hard werkt je er ook wel komt, al duurt het soms even. Al is een en ander soms wat minder rooskleurig. En net als in de film is het hier in de VS inderdaad allemaal wat harder. Doe je het goed dan ben je de held, maak je een misstap heb je een probleem. En dat kan in de pers lekker breed uitgemeten worden a la Britney Spears en Miley Cyrus als je pech hebt (en ja ook de paparazzi bestaat echt). Ik heb echter nog niet gezien dat mensen met kartonnen dozen en hun hebben en houwen van kantoor op straat lopen (maar dat wil niet zeggen dat het niet gebeurt uiteraard)…Aan de andere kant is het ook weer zo dat als je bijvoorbeeld werkloos wordt, dit niet als ‘zonde’ gezien wordt. Je krijgt altijd wel ergens weer een kans al moet je daar af en toe voor verhuizen. En kan het wat langer duren. Is een vriend van me hier in Orlando overkomen. Die is met zijn hele gezin vanuit Michigan hier naar toe verhuist, na maanden daar op zoek te zijn geweest naar banen. Hij is hier nog niet zijn apartement binnen gestapt en hij had weer een baan. Dus de kansen zijn er zeker, je moet er alleen wel zelf achterheen. Soms alleen iets verder dan dichtbij huis. En verder zijn er zat ouderen aan het werk hier. In Nederland is dat toch wel moeilijker te realiseren.
Wat mijn gevoel ook versterkt dat ik hier thuis hoor zijn een aantal weblogs die ik via via al een tijd volg. Bij minimaal drie van deze weblogs ging het om Expat gezinnen (dus mensen die via hun werk naar de VS zijn uitgezonden en hier ene paar jaar hebben mogen genieten van alle dingen USA). Deze drie families zijn nu op weg terug naar Nederland of voor een van de gezinnen inmiddels al weer in Nederland.
Nu ik op hun weblogs lees dat ze weer richting Nederland gaan en over alle laatste keren dingen die ze doen in de VS, besef ik me dat ik me toch wel erg gelukkig mag prijzen dat ik hier voor altijd mag blijven. Een gezin is al terug en die schrijven op hun weblog dan nu ook over de belevenissen weer terug in Nederland en wat ze hier dan tegenkomen. En zo lezende ben ik heel erg blij dat ik aan deze kant van de oceaan mag blijven. Ik denk niet dat ik ooit nog in Nederland zou kunnen aarden. Om maar wat te noemen, de wegen zijn te druk en de parkeerplaatsen te klein. En o ja op zondag zijn de winkels dicht. Ik ben hier veel te veel gewend geraakt aan de ruime openingstijden. Het is grappig want ik heb het er met mijn ouders wel eens over dat ik toch wel weer een keertje naar “huis” wil en iedereen zien, waarop ze dan standaard antwoorden, dat ze dit erg leuk vinden maar mijn “huis” nu in de VS is en niet in Nederland. En ze hebben gelijk. Toch raar dat ik dat dan huis (of thuis) blijf noemen. Ik denk bij gebrek aan een beter woord ervoor. Want Orlando is ook mijn (t)huis. Hoe omschrijf je nu iets wat jarenlang je thuis is geweest, maar het niet meer is? Misschien moet ik Nederland maar een Home away from home gaan noemen. Draai ik de rollen om, eerst noemde ik de VS zo toen ik nog in Nederland zat LOL. Tenzij iemand een betere suggestie heeft. Ik sta voor alles open LOL.
Wat me dan tegenviel? Tja het enige wat ik echt heb meegemaakt dat tegenviel is dat hele credit history verhaal. Ik wist dat het een moeilijk systeem is, maar zo ingewikkeld? Ik werd er gek van. Credit bouw je op door onder andere leningen en credit cards aan te vragen. Ja mooi niet dus want vraag je in het begin een credit card aan, krijg je te horen dat je niet genoeg credit hebt want je bent hier net en hebt nog geen credit opgebouwd. Stoom kwam af en toe echt uit mijn oren. Nu eindelijk anderhalf jaar na aankomst ben ik dan de trotse bezitter van 2 cards en een benzinekaart. Nu kan ik dan eindelijk gaan aantonen dat ik verantwoordelijk genoeg ben om 3 verschillende ‘leningen’ af te lossen. Wat ik verder ook niet snap is dat iedereen inzicht heeft in je credit history (althans zo lijkt het), maar zelf kan je je eigen informatie maar een keer per jaar gratis opvragen, wil je het vaker hebben dan moet je betalen…en daar kan ik dus niet tegen. Ik bedoel het gaat om mij persoonlijk, mijn informatie. Het is echter niet anders, het is het systeem maar snappen zal ik het niet.
Maar goed na anderhalf jaar lijkt het nu echt eind goed, al goed. Al doende en vallende leert men. Ik denk dat dit zeker geldt voor emigratie niet alleen naar de VS maar naar welk land dan ook. En er zullen nog wel momenten zijn waar ik tegen dingen aan ga lopen, maar de eerste anderhalf jaar zitten er op en heb ik overleefd. Dus met de rest komt het dan ook wel goed.
En ach ja in de VS heb je credit history…in Nederland heb je de feestdagen waarop de winkels in ene dicht zijn. En verdorie valt Koninginnedag op Zondag, verhuizen ze het zomaar naar de Zaterdag en gooien dan de winkels dicht. Leg dat maar eens uit aan expats en emigranten die naar Nederland komen, da’s toch onbegrijpelijk LOL.
Sunday, July 13, 2008
Toch een benzine kaart
Van de week kreeg ik tot mijn grote verbazing in ene een ExxonMobil kaart in de bus (dus een kaart voor de benzinepomp). Er staat echt mijn naam op dus hij is niet verkeerd bezorgt :-)Kennelijk een gevalletje van als je maar lang genoeg wacht...Verder kwam van het weekend ook al mijn CitiBank card binnen. Dat vond ik best snel. Nu heb ik dus 3 kredieten uitstaan hier in de VS. Kan ik eindelijk een goede credit history gaan opbouwen. Het duurde even, maar beter laat dan nooit. Dus ik ben heel benieuwd over een jaartje ofzo.
Vanmiddag ben ik bezig geweest om wat foto's op te laden maar da's op de een of andere manier niet helemaal gelukt, of helemaal niet eigenlijk. Dus daar moet ik van de week maar weer even naar kijken. (Bo nog even geduld LOL).
Verder niet zo heel veel te melden. Het weer is nog steeds heerlijk warm en vochtig. Gelukkig zijn er nu wel wat minder onweersbuien LOL. Bevalt me wel zo.
De video Summertime van de New Kids is inmiddels uit. Zowel video als single doen het erg goed. Video staat op nummer 1 in de VH1 Top 20 Countdown, en de single staat inmiddels in de Billboard 100 op nummer 36. En in de Radio & Records Chart doet die het ook goed, nummer 20 maar helaas dalende.
Ik heb geen flauw idee overigens hoe deze dagen de single verkoop wordt bijgehouden...zover ik kan zien worden er practisch geen singles (ouderwetse vinyl, cds, cassettes wat dan ook) meer verkocht, maar wordt het gebasseerd op hoe vaak een plaatje op de radio is gedraaid, hoe vaak iets wordt aangevraagd en hoeveel er verkocht is via Itunes en dat soort internet kanalen. Het zal allemaal wel. Ik heb de single ook moeten downloaden (dus via de computer laden) en met het album straks gebeurt hetzelfde. Ik heb toch wel liever een origineel schijfje, en nee dan bedoel ik niet de single die ik gedownload heb en dan zelf op een CDtje brand. Een vinyl plaat hoeft nu ook weer niet, maar een originele CD met linernotes (teksten, dankwoorden etc) vind ik nog steeds wel zo speciaal. Maar nu dateer ik mezelf misschien wel een beetje. Aan de andere kant heb je voor weinig geld wel muziek. Op Itunes heb je een single voor 99 cent. Ik heb werkelijk geen idee meer wat ik ooit voor een CD single of een plaatje betaald heb, maar dat zal echt geen 99 cent geweest zijn. Het enige waar ik nog steeds niet voor gevallen ben is een Ipod. Maar dat komt misschien ook omdat ik even geen idee heb waar ik zo'n ding voor nodig zou kunnen hebben. Thuis heb ik mijn CD speler, en in de auto ook mijn Cd Speler en om daar nou met een hoofdtelefoon op te zitten is ook zo dom. Oh nee wacht...ik geloof dat mijn Stereo een verbinding heeft waar ik met een kabeltje een Ipod aan kan sluiten, ok heb dan geen hoofdtelefoon nodig maar in mijn auto kan ik niks met dat ding want mijn CD speler heeft er geen verbinding voor en in de auto een hoofdtelefoon op lijkt me geen goed idee.
Als iemand me hier op ideen kan brengen voor hoe ik goed gebruik kan maken van een Ipod, laat het maar even weten.
Ondertussen hier even de video Summertime
(Misschien parental guidance, er lopen wat dames in erg kleine bikinis rond, of denk ik dan te Amerikaans?...ok nu gaat iedereen kijken natuurlijk...)
Vanmiddag ben ik bezig geweest om wat foto's op te laden maar da's op de een of andere manier niet helemaal gelukt, of helemaal niet eigenlijk. Dus daar moet ik van de week maar weer even naar kijken. (Bo nog even geduld LOL).
Verder niet zo heel veel te melden. Het weer is nog steeds heerlijk warm en vochtig. Gelukkig zijn er nu wel wat minder onweersbuien LOL. Bevalt me wel zo.
De video Summertime van de New Kids is inmiddels uit. Zowel video als single doen het erg goed. Video staat op nummer 1 in de VH1 Top 20 Countdown, en de single staat inmiddels in de Billboard 100 op nummer 36. En in de Radio & Records Chart doet die het ook goed, nummer 20 maar helaas dalende.
Ik heb geen flauw idee overigens hoe deze dagen de single verkoop wordt bijgehouden...zover ik kan zien worden er practisch geen singles (ouderwetse vinyl, cds, cassettes wat dan ook) meer verkocht, maar wordt het gebasseerd op hoe vaak een plaatje op de radio is gedraaid, hoe vaak iets wordt aangevraagd en hoeveel er verkocht is via Itunes en dat soort internet kanalen. Het zal allemaal wel. Ik heb de single ook moeten downloaden (dus via de computer laden) en met het album straks gebeurt hetzelfde. Ik heb toch wel liever een origineel schijfje, en nee dan bedoel ik niet de single die ik gedownload heb en dan zelf op een CDtje brand. Een vinyl plaat hoeft nu ook weer niet, maar een originele CD met linernotes (teksten, dankwoorden etc) vind ik nog steeds wel zo speciaal. Maar nu dateer ik mezelf misschien wel een beetje. Aan de andere kant heb je voor weinig geld wel muziek. Op Itunes heb je een single voor 99 cent. Ik heb werkelijk geen idee meer wat ik ooit voor een CD single of een plaatje betaald heb, maar dat zal echt geen 99 cent geweest zijn. Het enige waar ik nog steeds niet voor gevallen ben is een Ipod. Maar dat komt misschien ook omdat ik even geen idee heb waar ik zo'n ding voor nodig zou kunnen hebben. Thuis heb ik mijn CD speler, en in de auto ook mijn Cd Speler en om daar nou met een hoofdtelefoon op te zitten is ook zo dom. Oh nee wacht...ik geloof dat mijn Stereo een verbinding heeft waar ik met een kabeltje een Ipod aan kan sluiten, ok heb dan geen hoofdtelefoon nodig maar in mijn auto kan ik niks met dat ding want mijn CD speler heeft er geen verbinding voor en in de auto een hoofdtelefoon op lijkt me geen goed idee.
Als iemand me hier op ideen kan brengen voor hoe ik goed gebruik kan maken van een Ipod, laat het maar even weten.
Ondertussen hier even de video Summertime
(Misschien parental guidance, er lopen wat dames in erg kleine bikinis rond, of denk ik dan te Amerikaans?...ok nu gaat iedereen kijken natuurlijk...)
Saturday, July 05, 2008
Citibank Rocks (denk ik)
Ik dacht vandaag, goh laat ik alle adviesen nu eens opvolgen en bij CitiBank aan credit card gaan aanvragen. Ik moet toch op een of andere manier aan een goede credit history kunnen komen niet dan?
De makkelijkste manier zou het aanvragen van een benzine kaart moeten zijn. Ja nou bij mij dus mooi niet. ExxonMobil verzocht me tot twee keer toe (een keer in L.A en nu weer in Orlando) om een kopie van mijn telefoonrekening op te sturen. Zo gezegd zo gedaan. Beide keren na dit gedaan te hebben, taal nog teken van ExxonMobil gehoord. Bellen kan niet want dat kan alleen als ik een account heb...en op ouderwetse brieven wordt niet gereageerd. Ja dat schiet dan natuurlijk zo ook niet op. Maar zo zag ik laatst op mijn credit report, Citibank is toevallig de bank die de ExxonMobil kaarten uitgeeft. Dus ik wat gegoogled en Citibank kwam overal erg positief naar voren. Dus ik net online een kaart aangevraagd. Ik denk nog nou dat gaat wel weer wat worden, zeker omdat ik van ExxonMobil niks meer hoor.
Na wat schermen met informatie ingevuld te hebben, krijg ik in ene een scherm voor mijn neus dat ik Approved ben voor een CitiBank Mastercard met een best leuke limiet. Dat wil zeggen bijna twee keer de limiet die ik nu op mijn Bank Of America Visa kaart heb. Da's toch aardig.
Ik ben alleen nog even heel sceptisch want ik vind het wel heel snel gaan zo. Er staat dan wel dat voor de meeste producten je meteen een response krijgt, maar gezien de moeite die ik heb gehad ook maar elders leningen of kaarten te krijgen was ik erg verbaasd gezien de snelle reactie en de limiet, dat had ik niet verwacht. Binnen twee weken krijg ik de kaart en welcome kit opgestuurd. Even afwachten dus.
Verder weinig te melden anders dan dat ik behoorlijk verbrand ben op het strand gisteren. Ik heb me ingesmeerd en ben in de schaduw gebleven. Vraag me niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen maar ik ben aan alle kanten verbrand. Ik weet meteen weer waarom ik geen liefhebber ben van op het strand liggen LOL. Het is waarschijnlijk ook de laatste keer dat je mij op een strand ziet voor wat anders dan een strandwandeling. Gelukkig help de aloe vera gel wel wat.
En ik zit erover te denken om tzt een kat aan te schaffen. Lijkt me wel goed om een beestje thuis te hebben zitten waar je voor moet zorgen. Zeker weten doe ik het nog niet. Als ik werk ben ik de hele dag weg, dus dan is dat beestje alleen. Nu weet ik wel een kat is beter op zichzelf dan een hond maar toch. Een hond is zowiezo niet te doen. Daar ben ik te lang voor weg, dat beest moet uit, wil aandacht etc. Enige nadeel is dat je hier voor een huisdier (alles wat enigzins kan lopen zeg maar) borg moet betalen die je niet terug krijgt. Van iedereen hoor ik overigens dat je die borg gewoon niet moet betalen een gewoon een kat nemen. Als je goed voor dat beestje zorgt en alles netjes houdt zegt maar, hoeft niemand er last van te hebben en iets te merken. Ik weet dat nog zonet niet LOL.
Verder is hier eigenlijk weinig te melden nog. Het leven gaat gewoon zijn gangetje.
O ja voor Bo ik ben met je foto's bezig. Die plaats ik van de week wel even.
De makkelijkste manier zou het aanvragen van een benzine kaart moeten zijn. Ja nou bij mij dus mooi niet. ExxonMobil verzocht me tot twee keer toe (een keer in L.A en nu weer in Orlando) om een kopie van mijn telefoonrekening op te sturen. Zo gezegd zo gedaan. Beide keren na dit gedaan te hebben, taal nog teken van ExxonMobil gehoord. Bellen kan niet want dat kan alleen als ik een account heb...en op ouderwetse brieven wordt niet gereageerd. Ja dat schiet dan natuurlijk zo ook niet op. Maar zo zag ik laatst op mijn credit report, Citibank is toevallig de bank die de ExxonMobil kaarten uitgeeft. Dus ik wat gegoogled en Citibank kwam overal erg positief naar voren. Dus ik net online een kaart aangevraagd. Ik denk nog nou dat gaat wel weer wat worden, zeker omdat ik van ExxonMobil niks meer hoor.
Na wat schermen met informatie ingevuld te hebben, krijg ik in ene een scherm voor mijn neus dat ik Approved ben voor een CitiBank Mastercard met een best leuke limiet. Dat wil zeggen bijna twee keer de limiet die ik nu op mijn Bank Of America Visa kaart heb. Da's toch aardig.
Ik ben alleen nog even heel sceptisch want ik vind het wel heel snel gaan zo. Er staat dan wel dat voor de meeste producten je meteen een response krijgt, maar gezien de moeite die ik heb gehad ook maar elders leningen of kaarten te krijgen was ik erg verbaasd gezien de snelle reactie en de limiet, dat had ik niet verwacht. Binnen twee weken krijg ik de kaart en welcome kit opgestuurd. Even afwachten dus.
Verder weinig te melden anders dan dat ik behoorlijk verbrand ben op het strand gisteren. Ik heb me ingesmeerd en ben in de schaduw gebleven. Vraag me niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen maar ik ben aan alle kanten verbrand. Ik weet meteen weer waarom ik geen liefhebber ben van op het strand liggen LOL. Het is waarschijnlijk ook de laatste keer dat je mij op een strand ziet voor wat anders dan een strandwandeling. Gelukkig help de aloe vera gel wel wat.
En ik zit erover te denken om tzt een kat aan te schaffen. Lijkt me wel goed om een beestje thuis te hebben zitten waar je voor moet zorgen. Zeker weten doe ik het nog niet. Als ik werk ben ik de hele dag weg, dus dan is dat beestje alleen. Nu weet ik wel een kat is beter op zichzelf dan een hond maar toch. Een hond is zowiezo niet te doen. Daar ben ik te lang voor weg, dat beest moet uit, wil aandacht etc. Enige nadeel is dat je hier voor een huisdier (alles wat enigzins kan lopen zeg maar) borg moet betalen die je niet terug krijgt. Van iedereen hoor ik overigens dat je die borg gewoon niet moet betalen een gewoon een kat nemen. Als je goed voor dat beestje zorgt en alles netjes houdt zegt maar, hoeft niemand er last van te hebben en iets te merken. Ik weet dat nog zonet niet LOL.
Verder is hier eigenlijk weinig te melden nog. Het leven gaat gewoon zijn gangetje.
O ja voor Bo ik ben met je foto's bezig. Die plaats ik van de week wel even.
Thursday, July 03, 2008
Happy 4th 2008
HAPPY 4th...
Patriotic Donut Hall of Presidents in Magic Kingdom
Alweer een jaar verder. En wat voor een...
Vandaag alvast even naar Walt Disney's Magic Kingdom geweest. Althans in de late middag. Ik kwam erachter dat ze vandaag ook al het speciale 4th of July fireworks hebben dus ik ben even gaan kijken. En het was heel erg mooi. Ik heb met mijn foto camera een video gemaakt. Is best goed gelukt vind ik. Video is 14 minuten lang, en ik heb hem geprobeert te uploaden maar ik denk dat de file te groot is want na bijna een uur van laden, is het nog niet klaar. Het vuurwerk bij deze show kwam van voren en achteren (dezelfde figuren, heb ik geprobeert te filmen maar dan ging niet echt) en was naar wat ze zeggen overal in het park goed te zien. En het was echt een hele goede vuurwerk show.
Morgen hebben ze ook dezelfde show. Wat ze helaas niet doen morgen is de swearing-in ceremony, dus dat immigranten Amerikaans staatsburger worden. Dat schijnen ze jaren gedaan te hebben in Epcot, vorig jaar is het verhuisd naar het Magic Kingdom en dit jaar is het er dus niet. Wel jammer want dat had ik wel graag willen meemaken (als voorproefje LOL), maar ja dat komt nog wel.
Patriotic Donut Hall of Presidents in Magic Kingdom
Alweer een jaar verder. En wat voor een...
Vandaag alvast even naar Walt Disney's Magic Kingdom geweest. Althans in de late middag. Ik kwam erachter dat ze vandaag ook al het speciale 4th of July fireworks hebben dus ik ben even gaan kijken. En het was heel erg mooi. Ik heb met mijn foto camera een video gemaakt. Is best goed gelukt vind ik. Video is 14 minuten lang, en ik heb hem geprobeert te uploaden maar ik denk dat de file te groot is want na bijna een uur van laden, is het nog niet klaar. Het vuurwerk bij deze show kwam van voren en achteren (dezelfde figuren, heb ik geprobeert te filmen maar dan ging niet echt) en was naar wat ze zeggen overal in het park goed te zien. En het was echt een hele goede vuurwerk show.
Morgen hebben ze ook dezelfde show. Wat ze helaas niet doen morgen is de swearing-in ceremony, dus dat immigranten Amerikaans staatsburger worden. Dat schijnen ze jaren gedaan te hebben in Epcot, vorig jaar is het verhuisd naar het Magic Kingdom en dit jaar is het er dus niet. Wel jammer want dat had ik wel graag willen meemaken (als voorproefje LOL), maar ja dat komt nog wel.
