My Life in the USA

Weer even een kort berichtje.

Vandaag kreeg ik mijn Notice of Action brief binnen. Dit is eigenlijk de brief waarin de Immigratie dienst schriftelijk laat weten dat je aanvraag voor Staatsburgerschap in behandeling is genomen. En dat je verder dus af moet wachten. Waarom het dan een Notice of Action heet weet ik ook niet want je hoeft verder niks te doen, maar het zal wel een reden hebben. Ze moeten het beessie toch een naam geven.

De check met het bedrag wat ze voor de hele procedure nodig hebben, is inmiddels ook door ze verzilverd. Het is nu dus echt helemaal officieel in behandeling genomen. Verder zie ik het wel en wacht af. De volgende stap is wachten op de uitnodiging voor de vingerafdrukken, de stap daarna is dan het eigenlijke interview met de test, en dan daarna als alles goed is gegaan uiteindelijk de eed aflegging. Een en ander zal enkele maanden in beslag gaan nemen, geen idee wat, waar en wanneer plaats gaat vinden maar spannend is het allemaal wel.

Vandaag om precies 12.00pm is mijn aanvraag voor US Citizenship op de post gegaan. Niet bewust gedaan, maar op dat moment overhandigde de aardige dame van de US Postal Service me mijn bonnetje en verzendbewijs. Helaas kan mijn Opa dit hele process niet meer mee maken, maar in gedachten is hij bij me. Dus deze is voor jou Opa...

Het was eigenlijk de bedoeling om het heel vroeg in de morgen te doen en dan ergens te gaan ontbijten om het te vieren. Maar dat liep even anders. Ik ben net in mijn auto gestapt en krijg een paniek telefoontje van mijn baas. De man die het tapijt in het nieuwe kantoor moest leggen, was er al en zij was nog halverwege Orlando en Tampa en ik was de enige die in de buurt woont, wil ik aub even de deur voor hem open doen. Tja dan ga ik nee zeggen natuurlijk. Dat was opgelost en toen onderweg naar de drogist. Ja de drogist nog niet het postkantoor.

Je moet met al het papierwerk uiteraard twee recente pasfotos sturen. Gelukkig is dat hier niet zo'n problem. Je kan daar zelfs voor bij de drogisterij terecht dus zo gezegd, zo gedaan vorige week. Het meisje wat me daar had geholpen heeft twee jaar geleden zelf ook de procedure om staatsburger te worden doorlopen dus dat was wel grappig. Ik had dus twee foto's…nou volgens de beschrijving van de immigratie dienst moet je op de achterkant van de foto's die je meestuurt met potlood of fineliner je naam schrijven. Potlood deed helemaal niks, dus dan maar met de fineliner. En terwijl ik het met fineliner schrijf denk ik nog "Straks gaat het vlekken, misschien had ik beter pen kunnen doen." Maar ik dacht ach, dat droogt vannacht wel.

Ja, mooi niet dus. Ik pak vanmorgen de foto's op en alle inkt zit op mijn vingers en op de fotos. Ja da's niet handig. Ik denk namelijk niet dat ze een foto met blauwe vlekken accepteren. Dus daar moest ik even nieuwe voor laten maken.

Ik dus terug naar de Walgreens bij mij op de hoek. Datzelfde meisje was er weer en die zei nog volgens mij hebben we je foto nog op de geheugen kaart staan want na 24 uur zijn ze uit het system/apparaat. (Zo'n apparaat hebben ze in Nederland waarscchijnlijk ook wel zo'n Kodak Photo Center waar je dan je eigen fotos van je fotokaart kan uit printen.)

Nou mooi denk ik nog. Kan ik alles toch nog even lekker vroeg gedaan krijgen vanmorgen. Ja niet dus….is dat apparaat waar ze dat kaartje van de camera in moet doen in ene stuk. Het hele scherm reageert nergens meer op. Dus zelfs als ze en nieuwe foto maakt, kan ze er niks mee. Maar ze zouden het hele system opnieuwe opstarten. Systeem start prima op, alles werkt…totdat ze dat stomme kaartje erin doet en dan vriest dat hele scherm vast….weer opnieuw opgestart….nu ging het wat verder, maar loopt dat ding een paar stappen verder vast.

Ondertussen is er met al het opstarten zo een uur voorbij. Ze gaat de help desk bellen en er moet iemand bijkomen. Dus vandaag kan ze me niet helpen. Ik bedank haar voor alle moeite en besluit een andere Walgreens op te zoeken. Vlakbij het postkantoor waar ik zo heen moet, is echter een CVS (de concurerent van Walgreens), dus daar naar binnengestapt. Het is een CVS recht tegenover een aantal hotels en ik loop binnen en er staat me toch een rij. Ik heb nog nooit een drogist hier gezien met 4 kassa's tegelijk open.

Ik denk tja dit kan er ook nog wel bij, en loop naar de fotobalie waar ik besluit te wachten. De manager die een kassa had, komt even snel naar me toe. Pasfoto's kan, maar of het ok is als hij eerst helpt de rij wegwerken, want het was zo druk. Ja mij best, ik heb alle tijd. En de rij was op zich redelijk snel weg gewerkt. Dus toen de pasfotos. Nou die man heeft talent. Ik ben erg kritisch met foto's maar op deze sta ik best wel aardig. Dus meteen maar een setje extra besteld. En ze zagen er ook eigenlijk meer officieel uit (de afmetingen leken wat beter in proporties) dan die bij de Walgreens, dus deze CVS moet ik even in gedachten houden.

En toen naar het postkantoor vlakbij mij. Daar stond de rij tot aan de deur en er was nergens ruimte om een en ander even rustig bij elkaar te pakken. Dus toen terug de auto in en door naar een postkantoor wat verderop, waarvan ik wist dat het rustig zou moeten zijn. En ondertussen ook maar even hopen dat die locatie nog open is, want ze zijn hier locaties aan het sluiten.

De locatie was inderdaad nog open en het was rustig. Tenminste, twee touristen die een koffer naar huis sturen (dat moet je ook een keer gezien hebben denk ik), noem ik niet druk. En ik heb lekker in alle rust even alles kunnen nakijken, mijn naam achterop de fotos gezet (ja dit keer met ballpen) en de hele boel verstuurd.

En nu maar wachten...ik ben benieuwd.