My Life in the USA

Nog geen jaar geleden lag ik op een hotel kamer te kijken naar de Nederlandse uitzending van de Super Bowl. De dag erna zou namelijk mijn Burger King cursus beginnen. Ik liep me dood te ergeren aan het suffe Nederlandse commentaar en wilde dat ik thuis was waar ik de wedstrijd op NASN had kunnen kijken. Nooit gedacht uiteraard dat ik me nog geen jaar later definitief in de USA zou vestigen.

De volgende dag was de eerste vraag van de trainer of iemand de Superbowl toevallig had gezien want hij had de uitzending zelf gemist. Rare vraag om in Nederland voorgeschoteld te krijgen maar ok. Ja ik had de Superbowl gezien en was daarmee in een klas van 20 uiteraard meteen de enige. De volgende vraag was "Oh mooi en hoe vond je de Burger King reclame?" Ehm Burger King reclame? Ja, die met de dansende sla-blaatjes en tomaatjes... Ik had dus veel reclame gezien maar allemaal Nederlands en zeker geen dansende sla blaatjes, laat staan tomaten. Toen bleek dus dat ze in de US vorig jaar van de Burger King een of andere reclame hadden gemaakt voor de Superbowl voor belachelijk veel geld (bedrag laat ik even achterwege maar het ging heel ver over de 6 nullen heen) waarin een Whopper wordt opgebouwd via een cabaret achtig dansende broodjes, meat patties, sla blaadjes, uien en tomaten. Er zaten dus mensen in die kostuums. Hij liet ons de reclame zien en ik vond er echt niks aan.

Nu begrijp ik inmiddels dat het traditie is om rond Superbowl tijd met de meest maffe reclames te komen en er worden zelfs wedstrijden aan verbonden waar het publiek reclames mag verzinnen. Het uiteindelijke product wordt dan tijdens de Superbowl reclame blokken uitgezonden. Althans dat is voor zover ik het begrepen heb.

Het enige wat ik van dit jaar heb meegekregen is dat een man reclame tijd wil kopen om zo zijn vriendin ten huwelijk te vragen. Geen idee of hem dat gelukt is.

Ik ben heel benieuwd. Ik ga zo op weg naar mijn familie om daar de Superbowl te kijken. Nu eindelijk eens met goed commentaar en dus die reclames.