Wednesday, November 23, 2011
It's a big deal
Afgelopen vrijdag 18 November was het zover. Ik had mijn afspraak voor het nemen van mijn vingerafdrukken. Ik moest naar het Immigration Support Center. Ik was er uiteraard veel te vroeg, maar beter te vroeg dan te laat.
Ik kwam binnen, moest een formuliertje invullen en wachten. Ik zat daar met nog een paar anderen. Een paar uit Groot Britannie, een man uit Haiti, een vrouwtje uit Azie en nog wat anderen. We moesten allemaal op voor vingerafdrukken voor US staatsburgerschap. Het personeel was heel vriendelijk en joviaal. En binnen 15 minuten (inclusief wachten) stond ik weer buiten. De vingerafdrukken werden digitaal genomen, dus dit keer geen zwarte vingers (toen ik destijds in Los Angeles voor de eerste keer op een green card aankwam werden mijn vingerafdrukken ook genomen maar toen met echte ink).
Een en ander voelde toch wel een beetje onwerkelijk aan. Helemaal als je dan met een groep zit die allemaal hetzelfde willen als jij. En het grappige is, ik kom nu in ene overal mensen tegen die ook staatsburger zijn geworden of mensen kennen die staatsburger zijn geworden. Een nieuwe collega van me is twee jaar terug US staatsburger geworden, van een andere collega is haar vriendin en een vriend een jaar geleden US staatsburger geworden. Dat stelt me dan toch ook wel weer gerust. De man die me vingerafdrukken nam vroeg me of ik zenuwachtig was...ehm ja best wel. Zegt ie maar waarom is iedereen zo zenuwachtig? Zijn letterlijke woorden "I know it's a big deal, it's special...but don't worry, we're not going to kill you, we want to welcome you." En dan een big smile. Nou ja dat zal ik dan maar voor lief nemen.
En nu wachten op de volgende stap...de uitnodiging voor het interview. En toch...ook daarvoor zal ik weer zenuwachtig zijn. Waarom? Because it's a big deal :-)
HAPPY THANKSGIVING EVERYBODY
Ik kwam binnen, moest een formuliertje invullen en wachten. Ik zat daar met nog een paar anderen. Een paar uit Groot Britannie, een man uit Haiti, een vrouwtje uit Azie en nog wat anderen. We moesten allemaal op voor vingerafdrukken voor US staatsburgerschap. Het personeel was heel vriendelijk en joviaal. En binnen 15 minuten (inclusief wachten) stond ik weer buiten. De vingerafdrukken werden digitaal genomen, dus dit keer geen zwarte vingers (toen ik destijds in Los Angeles voor de eerste keer op een green card aankwam werden mijn vingerafdrukken ook genomen maar toen met echte ink).
Een en ander voelde toch wel een beetje onwerkelijk aan. Helemaal als je dan met een groep zit die allemaal hetzelfde willen als jij. En het grappige is, ik kom nu in ene overal mensen tegen die ook staatsburger zijn geworden of mensen kennen die staatsburger zijn geworden. Een nieuwe collega van me is twee jaar terug US staatsburger geworden, van een andere collega is haar vriendin en een vriend een jaar geleden US staatsburger geworden. Dat stelt me dan toch ook wel weer gerust. De man die me vingerafdrukken nam vroeg me of ik zenuwachtig was...ehm ja best wel. Zegt ie maar waarom is iedereen zo zenuwachtig? Zijn letterlijke woorden "I know it's a big deal, it's special...but don't worry, we're not going to kill you, we want to welcome you." En dan een big smile. Nou ja dat zal ik dan maar voor lief nemen.
En nu wachten op de volgende stap...de uitnodiging voor het interview. En toch...ook daarvoor zal ik weer zenuwachtig zijn. Waarom? Because it's a big deal :-)
HAPPY THANKSGIVING EVERYBODY
# posted by USA2007 @ 9:24 AM 
Comments:
<< Home
Die spanning kan ik me wel goed voorstellen, ik ben benieuwd hoe snel je je interview zal hebben! Succes!
Wauw! Je gaat staatsburger worden, geweldig! Dat interview stelde bij mij niks voor, ik stond binnen een paar minuten weer buiten. Mijn man dacht toen dat er iets mis was dat het zo snel ging :)
Post a Comment
<< Home
