My Life in the USA

Voor mijn werk in de Real Estate gaan we elke week appartementen complexen af om te kijken of we nog wat business kunnen scoren.  Met lege handen aankomen is ook niks, dus nemen we meestal brownies mee. En dan nee geen gekochte brownies, zelf gebakken brownies. Zie je het voor je elke week in de zomer in de zengende hitte nog eens een hete oven aan in huis. Maar goed het was voor een goed doel. Iedereen vind de brownies lekker. Maar ik wil dan toch weer liever iets "unieks" doen. Ik ben ooit begonnen met pakjes stroopwafels maar die gingen wat in de papieren lopen. Toen heb ik een tijdje snoepzakjes lopen maken, maar ook dat liep qua kosten snel op. Toen sprak ik laatst met een van de dames op een appartementen complex. Ze vertelde dat het hele kantoor op dieet was en de brownies waren wel lekker, maar ja niet goed voor de lijn. En ze vertelde me dat ze die de stroopwafels herinnerde,die ik een tijdje meebracht. Maar ja zei ze ik was natuurlijk nu al een tijd niet in Nederland geweest, dus die stroopwafels waren zeker op...Ja die zijn op zei ik maar. Ja jammer want de stroop in die koekjes wat altijd zo lekker. Ehm ok, en je was op dieet denk ik dan :-) Zegt ze in ene Weet je wat jij de volgende keer voor me mee mag nemen? Fudge. (Fudge is dus een soort van toffee, BARSTENSVOL suiker) Dus ik nog "Zei je nu Fudge? Je was toch op dieet? Dat spul zit vol suiker"  Ja, was het antwoord. maar de fudge zijn hele kleine stukjes en brownies zijn een stuk groter. Dus dan nam ze eerder een klein stukje fudge dan een grote brownie. Ja logica toch...maar het bracht me wel op een idee. Want om fudge te maken, hoef ik de oven niet aan te zetten. En hoe duur kan suiker nou zijn. Dus ik speuren op internet, en heb dus twee magnetron versies gevonden voor fudge. Een voor chocolade fudge en een voor fudge met bruine suiker. Kan ik nog afwisselen ook. En makkelijk dat het is. Kan dus gewoon niet misgaan. Perfect voor mij dus.

Dus ga ik elke week een portie fudge maken.