Monday, January 28, 2008
Ik wordt even gek LOL
Hier weer even een berichtje. Mijn Oom en Tante zijn hier en we hebben tussen mijn werk door even lekker met elkaar gebabbeld, ontbeten en gedineerd. Was heerlijk en vreselijk gezellig. Van de week nog even twee daagjes met ze op stap. Heerlijk. Ze vallen hier van de ene verbazing in de andere van hoe groot alles hier is overigens. En ze hebben het naar hun zin, dus dat is heel mooi.
Verder ging van de week mijn auto stuk. Startte met een vreselijk kraakachtig geluid op en het duurde eeuwen voor die dan ook aansloeg. Met mijn Oom en Tante op naar de Walmart. Was wel even blij dat die hier waren op dat moment. Goed de heren van de auto shop van Walmart alles bekeken...het was alleen maar de accu die was echt aan gort en moest vervangen worden. Helaas het type accu was niet op voorraad en het was inmiddels ook richting sluitingstijd dus accu aan de snellader zodat ik er nog mee naar huis kon rijden. De betreffende accu kwam dan in de loop van Woensdag wel binnen. Ok, maar helaas konden ze niet geranderen dat mijn auto de volgende dag nog zou starten. Maar hij had nog wel een adresje wat 24 uur per dag open zou zijn. Dus daarheen gerden...helaas die ging nu eerder dicht. Ik zag dat echt even niet meer zitten. Tuurlijk het komt nooit uit maar nu met de conventie en dingen die er in het restaurant bezig zijn en de verantwoordelijkheid die ze van iedereen verwachten...daar kan je dus echt een 'Mijn autio start niet" bij hebben. Conventie kwam ik nog wel heen met de bus want dat zit hier op de hoek, maar de winkel. Goed dus vanmorgen in alle vroegte op en Walmarts afbellen. Gelukkig had de eerste die ik belde de accu op voorraad dus daarheen gereden. Heb nu voor $60 een accu. Hoe lang die het volhoudt zien we wel. Maar de service bij de Walmart was perfect, beide keren bij de verschillende Walmarts. Alles wordt uitgelegd tot in detail en opties aangeboden. Ze doen ook aan olie verversen dus dan ga ik daar voortaan wel heen. Voor de overige grote onderhoudsbeurten ga ik dan wel naar de Dodge dealer want die deden ze niet bij de Walmart.
En dan ging vanmorgen mijn toilet stuk. Dat ding voerde niet meer af. Godzijdank zag ik dat toen ik van dat wc schoonmaakspul wilde wegspoelen. Dus daar weer op af. Ze zijn gelukkig erg goed met reageren hier en het werd meteen geregeld. Ik moest naar mijn werk maar of ze dan toestemming hadden om binnen te komen. Ja tuurlijk het moet toch geregeld worden. Kom ik thuis ligt er op mijn counter netjes het werkbriefje met wat er gerepareerd is en een stukje chocola en een smiley face magneetje. En het toilet functineerd weer. Blijft toch een goede service.
En de geruchten over een NKOTB reunie worden nu wel erg sterk. Hier in de VS heeft de media en TV het al opgepikt, zelfs in Nederland schijnt het in de Telegraaf te staan. Van de heren nog steeds geen woord. Eentje dat er geen tournee komt en dat als het gebeurt we maar op de site moeten kijken...wat staat er dus op de site:
"They rose from the streets of Boston, To Become the biggest band in the world, They influenced a generation, They sold over 70 million albums and grossed more than 1 billion dollars, 5 multiplatinum albums, 10 Top 10 singles, 5 number 1 songs, Then they walked away from it all, Millions of fans from around the world await their return, New Kids on the Block, Are you ready?" En ondertussen speelt er dan een song gezongen door tenminste Joe en Jordan en da's dus echt geen oud materiaal.
Ondertussen heb ik ze in Orlando nog steeds niet kunnen ontdekken.....
Wat er nou zo bijzonder is aan NKOTB? Ja niks eigenlijk als je er niet vroeger wat mee had LOL. Maar voor mij is het heel bijzonder. Ik heb ze namelijk nooit samen in concert zien optreden dus als ze nu bij elkaar komen terwijl ik nu in de VS woon en ik ze hopenlijk nu wel zou kunnen zien optreden dan zou dat heel gaaf zijn. Jeugdsentiment heet dat.
O ja en dan was er vandaag en gisteren nog de Wendy's Conventie. Erg druk en erg leuk. Het enig wat ik gedaan heb is koffie zetten maar dan wel met de nieuwe koffie's die nu nog in een test fase zijn. En veel mensen ontmoet. Nooit geweten dat er franchise restaurants in El Salvador, Malaysia en Venezuela zitten bijvoorbeeld. En de Convertible die in een aantal Wendy's commercial is gebruikt jaren terug werd ter veiling aangeboden. Mooie auto wel. Ik had alleen de centen niet LOL. Foto's volgen in een latere post.
Ik ga nu heerlijk onderuit op de bank en even bijkomen van alle 'emoties'. Tot er weer een telefoontje uit California komt of ik NKOTB nu al ergens ben tegen gekomen....Was het maar waar LOL.
Verder ging van de week mijn auto stuk. Startte met een vreselijk kraakachtig geluid op en het duurde eeuwen voor die dan ook aansloeg. Met mijn Oom en Tante op naar de Walmart. Was wel even blij dat die hier waren op dat moment. Goed de heren van de auto shop van Walmart alles bekeken...het was alleen maar de accu die was echt aan gort en moest vervangen worden. Helaas het type accu was niet op voorraad en het was inmiddels ook richting sluitingstijd dus accu aan de snellader zodat ik er nog mee naar huis kon rijden. De betreffende accu kwam dan in de loop van Woensdag wel binnen. Ok, maar helaas konden ze niet geranderen dat mijn auto de volgende dag nog zou starten. Maar hij had nog wel een adresje wat 24 uur per dag open zou zijn. Dus daarheen gerden...helaas die ging nu eerder dicht. Ik zag dat echt even niet meer zitten. Tuurlijk het komt nooit uit maar nu met de conventie en dingen die er in het restaurant bezig zijn en de verantwoordelijkheid die ze van iedereen verwachten...daar kan je dus echt een 'Mijn autio start niet" bij hebben. Conventie kwam ik nog wel heen met de bus want dat zit hier op de hoek, maar de winkel. Goed dus vanmorgen in alle vroegte op en Walmarts afbellen. Gelukkig had de eerste die ik belde de accu op voorraad dus daarheen gereden. Heb nu voor $60 een accu. Hoe lang die het volhoudt zien we wel. Maar de service bij de Walmart was perfect, beide keren bij de verschillende Walmarts. Alles wordt uitgelegd tot in detail en opties aangeboden. Ze doen ook aan olie verversen dus dan ga ik daar voortaan wel heen. Voor de overige grote onderhoudsbeurten ga ik dan wel naar de Dodge dealer want die deden ze niet bij de Walmart.
En dan ging vanmorgen mijn toilet stuk. Dat ding voerde niet meer af. Godzijdank zag ik dat toen ik van dat wc schoonmaakspul wilde wegspoelen. Dus daar weer op af. Ze zijn gelukkig erg goed met reageren hier en het werd meteen geregeld. Ik moest naar mijn werk maar of ze dan toestemming hadden om binnen te komen. Ja tuurlijk het moet toch geregeld worden. Kom ik thuis ligt er op mijn counter netjes het werkbriefje met wat er gerepareerd is en een stukje chocola en een smiley face magneetje. En het toilet functineerd weer. Blijft toch een goede service.
En de geruchten over een NKOTB reunie worden nu wel erg sterk. Hier in de VS heeft de media en TV het al opgepikt, zelfs in Nederland schijnt het in de Telegraaf te staan. Van de heren nog steeds geen woord. Eentje dat er geen tournee komt en dat als het gebeurt we maar op de site moeten kijken...wat staat er dus op de site:
"They rose from the streets of Boston, To Become the biggest band in the world, They influenced a generation, They sold over 70 million albums and grossed more than 1 billion dollars, 5 multiplatinum albums, 10 Top 10 singles, 5 number 1 songs, Then they walked away from it all, Millions of fans from around the world await their return, New Kids on the Block, Are you ready?" En ondertussen speelt er dan een song gezongen door tenminste Joe en Jordan en da's dus echt geen oud materiaal.
Ondertussen heb ik ze in Orlando nog steeds niet kunnen ontdekken.....
Wat er nou zo bijzonder is aan NKOTB? Ja niks eigenlijk als je er niet vroeger wat mee had LOL. Maar voor mij is het heel bijzonder. Ik heb ze namelijk nooit samen in concert zien optreden dus als ze nu bij elkaar komen terwijl ik nu in de VS woon en ik ze hopenlijk nu wel zou kunnen zien optreden dan zou dat heel gaaf zijn. Jeugdsentiment heet dat.
O ja en dan was er vandaag en gisteren nog de Wendy's Conventie. Erg druk en erg leuk. Het enig wat ik gedaan heb is koffie zetten maar dan wel met de nieuwe koffie's die nu nog in een test fase zijn. En veel mensen ontmoet. Nooit geweten dat er franchise restaurants in El Salvador, Malaysia en Venezuela zitten bijvoorbeeld. En de Convertible die in een aantal Wendy's commercial is gebruikt jaren terug werd ter veiling aangeboden. Mooie auto wel. Ik had alleen de centen niet LOL. Foto's volgen in een latere post.
Ik ga nu heerlijk onderuit op de bank en even bijkomen van alle 'emoties'. Tot er weer een telefoontje uit California komt of ik NKOTB nu al ergens ben tegen gekomen....Was het maar waar LOL.
Tuesday, January 22, 2008
Waanzinnig gedroomd...
Vanmorgen werd ik een beetje gedesorienteerd wakker. Ik had een hele rare droom. Ik droomde dat ik in Nederland was en dat ik daar droomde dat ik in de VS was. Toen ik in mijn droom wakker werd, was ik teleurgesteld dat ik in Nederland wakker werd en niet in de VS. Hier in de VS schrok ik echter met een brok in mijn keel wakker met het idee dat alles dan een droom geweest was en ik toch in Nederland was terwijl het allemaal zo echt leek. Het duurde even voor ik me realiseerde dat ik nog steeds heerlijk in mijn eigen apartementje in de VS ben en het echt wel echt is.
Dat was even een rare gewaarwording. Geeft maar wederom aan dat ik hier in de VS echt op mijn plekkie ben. Het is nog steeds tweeslachtig, aan de ene kant mis mijn familie en vrienden in Nederland en had ik die het liefst vlakbij. Maar aan de andere kant zou ik dan ook weer niet terug naar Nederland willen. En dat voelt best wel dubbel.
Om heel eerlijk te zijn zou ik in Nederland niet meer kunnen aarden. Om maar wat (soms kleine) dingen op te noemen:
1. In de VS krijg je als je om iced tea vraagt, echte ijsthee (zoet dan wel ongezoet) veelal vers gezet en zonder prik. In Nederland krijg je Lipton Iced Tea met prik en heel soms heb je dan de keuze uit een prikloze variant met perziksmaak. Ik moet alleen wel zeggen dat ze hier in the South verzot zijn op een erg erg erg zoete variant van Sweet Tea. Ik neem dan meestal ook unsweetened en gooi er zelf naar behoefte suiker in;
2. In Nederland heb ik na mijn afstuderen 2 jaar moeten wachten op een woning en daar had ik nog mazzel mee omdat het was in de stad waar ik opgroeide en ik dus voorrang had. In de tussentijd trok ik weer bij mijn ouders in na 5 jaar op mezelf gezeten te hebben. Ik wil niet weten hoe lang de wachtlijsten nu inmiddels zijn als je geen vrije sector kan veroorloven. In de VS zijn er geen wachtlijsten en moet het wel heel raar lopen als je niet meteen een woning krijgt;
3. In de VS hou ik netto veel meer over van mijn salaris dan in Nederland terwijl ik bruto omgerekend ongeveer hetzelfde verdien;
4. Carriere mogelijkheden zijn hier voor mij in de VS veel groter dan in Nederland. Nu heb ik wel veel geluk dat ik dan in Nederland per toeval in de fast food gerold ben en zo een mooie start hier kan maken;
5. In Florida is het practisch 365 dagen per jaar mooi weer. In Nederland zou ik nu mijn autoruiten moeten krabben en koukleum als ik ben...;
6. (Bijna) Iedereen begint hier spontaan het Right Stuff dansje te doen als er melding wordt gemaakt van New Kids. In Nederland krijg je rollende ogen. Ok dit is dan niet helemaal een reden om in de VS te blijven maar leuk is het wel. Nou ja voor mij dan;
7. Met hier in Orlando $2.95 voor een gallon (3.7 liter) normale benzine is de benzine nog steeds stukker goedkoper dan in Nederland waar volgens de ANWB site nu gemiddeld EUR 1.52 per liter betaald wordt, dus ongeveer EUR 5.60 (of ruim $8 omgerekend) voor een gallon;
8. Kleding is in de VS stukken goedkoper dan in Nederland, dus ook dat scheelt. En ook niet onbelangrijk, ik kan hier binnen niet al te lange tijd een broek vinden die past. In Nederland zit ik altijd met veel te lange pijpen, zeker voor nette broeken.
Natuurlijk zijn er ook wel dingen aan de VS die wel minder zijn in vergelijking met Nederland. En de VS is zeker niet perfect (komt er voor mij wel goed in de buurt), maar welk land is dat wel? De huren zijn hoger en verzekeringen duurder in de VS om maar wat te noemen. Maar voor mij weegt dat toch niet op tegen de voordelen. Tuurlijk ik heb onzettend veel geluk dat ik eigenlijk mijn leventje gewoon kan voortzetten. Ik ken genoeg verhalen van emigranten voor wie het echt aanpoten is en die niet zo'n makkelijke start hebben door bijvoorbeeld onder andere taal problemen of omdat hun diploma (artsen bijvoorbeeld) niet erkend wordt in de VS en ze hier eerst opnieuw alles moeten gaan halen.
Waar je wel tegen aanloopt als emigrant (waar je ook vandaan komt), zeker het eerste jaar zo niet de eerste twee jaar, is het befaamde Credit History verhaal. Zonder Credit History is het erg moeilijk om aan een gewone (dus non-secured) credit card te komen, een lening voor een auto, een hypotheek etc. Uiteindelijk bouw je die Credit History wel op maar het vraagt wel geduld en is zeker in het begin enorm frustrerend want je hebt echt het idee in een cirkeltje te lopen waar je niet uitkomt. Maar uiteindelijk komt het allemaal wel een keer goed.
En het is het zo waard. Gek waar je eigenlijk over gaat nalopen denken naar aanleiding van een droom. Nog 3 jaar en 9 maanden overigens en dan kan ik mijn Citizenship gaan aanvragen. Geen idee hoe lang het dan nog duurt voordat het rond is maar hopenlijk toch wel op tijd om dan op 4 July op het grote plein voor het kasteel in Magic Kingdom te staan om de eed af te leggen...
Er wordt me vaak gevraagd waarom ik Amerikaan wil worden. Heel simpel. Ik woon en werk hier en heb tegen die tijd als het goed is mijn leven hier wel flink opgebouwd. Ik wil dan ook mee kunnen stemmen en wat te zeggen hebben. Dan kan als ik Amerikaan wordt. Zoals het er nu uitziet zal ik dan wel mijn Nederlanderschap op moeten geven. Tenzij ik tegen die tijd een leuke Amerikaan tegen het lijf ben gelopen, want dan schijn ik wel twee paspoorten te mogen hebben. Even geen idee of dat nu vanuit de VS of vanuit Nederland komt overigens dat ik als Single geen twee nationaliteiten mag hebben. Op het internet zijn op dit moment hele discussies aan de gang waarom mensen wel of niet hun nationaliteit willen opgeven en wat het voor die persoon betekend. Ik zelf heb er geen moeite mee om als het straks zo ver is te moeten kiezen. Iemand verwoordde het heel mooi met de verwijzing dat je toch niet altijd de 'Eeuwige Gast' kan blijven. Die persoon vond dat als je al jaren ergens woont en werkt en de kans hebt, dat je dan ook er vol voor moet gaan en het 'Gastschap' opgeven en niet met beide benen in beide landen blijven staan. En ik ben het daar wel mee eens. En als ik mijn Nederlanderschap dan op moet geven om Amerikaan te worden dan doe ik dat. Ik blijf hoe dan ook in Nederland geboren en opgegroeid, daar heb geen paspoort voor nodig. Emotionele waarde aan het Nederlanderschap heb ik niet. Ik ben en blijf dezelfde persoon met dezelfde herinneringen ook als ik straks Amerikaan wordt. Stemmen voor Nederland kan ik dan niet meer, maar om nou Nederlander te blijven zodat ik eens in de zoveel jaar mijn stem mag uitbrengen voor een land waar ik niet meer woon en werk en een politiek die mij dan niet meer beinvloedt, en ik daardoor in het land waar ik wel woon en werk mijn stem niet kan uitbrengen, daar zie ik ook het nut niet van in. Maar goed dat hele process is nog ruim 3 jaar weg.
Morgen heb ik nog even lekker een dagje vrij en ik denk dat ik dan maar weer eens naar SeaWorld ga. Het is al een tijdje terug dat ik er was en ik ben wel benieuwd hoe het met 'mijn' dolfijntjes is. Zouden ze me nog herkennen?
Dat was even een rare gewaarwording. Geeft maar wederom aan dat ik hier in de VS echt op mijn plekkie ben. Het is nog steeds tweeslachtig, aan de ene kant mis mijn familie en vrienden in Nederland en had ik die het liefst vlakbij. Maar aan de andere kant zou ik dan ook weer niet terug naar Nederland willen. En dat voelt best wel dubbel.
Om heel eerlijk te zijn zou ik in Nederland niet meer kunnen aarden. Om maar wat (soms kleine) dingen op te noemen:
1. In de VS krijg je als je om iced tea vraagt, echte ijsthee (zoet dan wel ongezoet) veelal vers gezet en zonder prik. In Nederland krijg je Lipton Iced Tea met prik en heel soms heb je dan de keuze uit een prikloze variant met perziksmaak. Ik moet alleen wel zeggen dat ze hier in the South verzot zijn op een erg erg erg zoete variant van Sweet Tea. Ik neem dan meestal ook unsweetened en gooi er zelf naar behoefte suiker in;
2. In Nederland heb ik na mijn afstuderen 2 jaar moeten wachten op een woning en daar had ik nog mazzel mee omdat het was in de stad waar ik opgroeide en ik dus voorrang had. In de tussentijd trok ik weer bij mijn ouders in na 5 jaar op mezelf gezeten te hebben. Ik wil niet weten hoe lang de wachtlijsten nu inmiddels zijn als je geen vrije sector kan veroorloven. In de VS zijn er geen wachtlijsten en moet het wel heel raar lopen als je niet meteen een woning krijgt;
3. In de VS hou ik netto veel meer over van mijn salaris dan in Nederland terwijl ik bruto omgerekend ongeveer hetzelfde verdien;
4. Carriere mogelijkheden zijn hier voor mij in de VS veel groter dan in Nederland. Nu heb ik wel veel geluk dat ik dan in Nederland per toeval in de fast food gerold ben en zo een mooie start hier kan maken;
5. In Florida is het practisch 365 dagen per jaar mooi weer. In Nederland zou ik nu mijn autoruiten moeten krabben en koukleum als ik ben...;
6. (Bijna) Iedereen begint hier spontaan het Right Stuff dansje te doen als er melding wordt gemaakt van New Kids. In Nederland krijg je rollende ogen. Ok dit is dan niet helemaal een reden om in de VS te blijven maar leuk is het wel. Nou ja voor mij dan;
7. Met hier in Orlando $2.95 voor een gallon (3.7 liter) normale benzine is de benzine nog steeds stukker goedkoper dan in Nederland waar volgens de ANWB site nu gemiddeld EUR 1.52 per liter betaald wordt, dus ongeveer EUR 5.60 (of ruim $8 omgerekend) voor een gallon;
8. Kleding is in de VS stukken goedkoper dan in Nederland, dus ook dat scheelt. En ook niet onbelangrijk, ik kan hier binnen niet al te lange tijd een broek vinden die past. In Nederland zit ik altijd met veel te lange pijpen, zeker voor nette broeken.
Natuurlijk zijn er ook wel dingen aan de VS die wel minder zijn in vergelijking met Nederland. En de VS is zeker niet perfect (komt er voor mij wel goed in de buurt), maar welk land is dat wel? De huren zijn hoger en verzekeringen duurder in de VS om maar wat te noemen. Maar voor mij weegt dat toch niet op tegen de voordelen. Tuurlijk ik heb onzettend veel geluk dat ik eigenlijk mijn leventje gewoon kan voortzetten. Ik ken genoeg verhalen van emigranten voor wie het echt aanpoten is en die niet zo'n makkelijke start hebben door bijvoorbeeld onder andere taal problemen of omdat hun diploma (artsen bijvoorbeeld) niet erkend wordt in de VS en ze hier eerst opnieuw alles moeten gaan halen.
Waar je wel tegen aanloopt als emigrant (waar je ook vandaan komt), zeker het eerste jaar zo niet de eerste twee jaar, is het befaamde Credit History verhaal. Zonder Credit History is het erg moeilijk om aan een gewone (dus non-secured) credit card te komen, een lening voor een auto, een hypotheek etc. Uiteindelijk bouw je die Credit History wel op maar het vraagt wel geduld en is zeker in het begin enorm frustrerend want je hebt echt het idee in een cirkeltje te lopen waar je niet uitkomt. Maar uiteindelijk komt het allemaal wel een keer goed.
En het is het zo waard. Gek waar je eigenlijk over gaat nalopen denken naar aanleiding van een droom. Nog 3 jaar en 9 maanden overigens en dan kan ik mijn Citizenship gaan aanvragen. Geen idee hoe lang het dan nog duurt voordat het rond is maar hopenlijk toch wel op tijd om dan op 4 July op het grote plein voor het kasteel in Magic Kingdom te staan om de eed af te leggen...
Er wordt me vaak gevraagd waarom ik Amerikaan wil worden. Heel simpel. Ik woon en werk hier en heb tegen die tijd als het goed is mijn leven hier wel flink opgebouwd. Ik wil dan ook mee kunnen stemmen en wat te zeggen hebben. Dan kan als ik Amerikaan wordt. Zoals het er nu uitziet zal ik dan wel mijn Nederlanderschap op moeten geven. Tenzij ik tegen die tijd een leuke Amerikaan tegen het lijf ben gelopen, want dan schijn ik wel twee paspoorten te mogen hebben. Even geen idee of dat nu vanuit de VS of vanuit Nederland komt overigens dat ik als Single geen twee nationaliteiten mag hebben. Op het internet zijn op dit moment hele discussies aan de gang waarom mensen wel of niet hun nationaliteit willen opgeven en wat het voor die persoon betekend. Ik zelf heb er geen moeite mee om als het straks zo ver is te moeten kiezen. Iemand verwoordde het heel mooi met de verwijzing dat je toch niet altijd de 'Eeuwige Gast' kan blijven. Die persoon vond dat als je al jaren ergens woont en werkt en de kans hebt, dat je dan ook er vol voor moet gaan en het 'Gastschap' opgeven en niet met beide benen in beide landen blijven staan. En ik ben het daar wel mee eens. En als ik mijn Nederlanderschap dan op moet geven om Amerikaan te worden dan doe ik dat. Ik blijf hoe dan ook in Nederland geboren en opgegroeid, daar heb geen paspoort voor nodig. Emotionele waarde aan het Nederlanderschap heb ik niet. Ik ben en blijf dezelfde persoon met dezelfde herinneringen ook als ik straks Amerikaan wordt. Stemmen voor Nederland kan ik dan niet meer, maar om nou Nederlander te blijven zodat ik eens in de zoveel jaar mijn stem mag uitbrengen voor een land waar ik niet meer woon en werk en een politiek die mij dan niet meer beinvloedt, en ik daardoor in het land waar ik wel woon en werk mijn stem niet kan uitbrengen, daar zie ik ook het nut niet van in. Maar goed dat hele process is nog ruim 3 jaar weg.
Morgen heb ik nog even lekker een dagje vrij en ik denk dat ik dan maar weer eens naar SeaWorld ga. Het is al een tijdje terug dat ik er was en ik ben wel benieuwd hoe het met 'mijn' dolfijntjes is. Zouden ze me nog herkennen?
Sunday, January 20, 2008
Druk druk druk
Hier weer even een berichtje. Het is onzettend druk hier op het moment. En dan met name op mijn werk. Van de week is er dan de grote Wendy's International Conference in Orlando. Zo'n beetje alle franchisenemers van Wendy's over de hele wereld (nou ja VS, Canada, Australie, New Zealand en Hong Kong) en afgevaardigden van Wendy's Corporate regios komen naar Orlando toe om een week lang over van alles en nog wat te spreken. Een aantal managers zijn gevraagd ook bij deze conferentie aanwezig te zijn en ik ben daar een van. Goed het enige wat we doen is Wendy's producten klaarmaken en serveren, maar het schijnt een goede manier te zijn om mensen van Wendy's te spreken en te ontmoeten. Ik mag met een collega de coffee corner verzorgen en moet zorgen voor leuke small talk. Lijkt me best leuk. Morgen krijg ik wat meer informatie. Het enige wat ik nu weet is dat het een erg Big Deal is en zoeits maar een keer in je leven voorkomt. Klinkt goed.
Verder kreeg ik van de week vanuit California in ene het verzoek om even uit te zoeken of NKOTB nu daadwerkelijk in Orlando bezig is een plaat op te nemen. Ehm...ok ik heb iets gemist dus. Krijg je ervan als je niet meer zo hard op het web surft als eerst LOL. Wat is nu het geval...The Funky Bunch van Marky Mark (jaren terug) is weer bij elkaar maar nu zonder Marky Mark (die acteert liever). Een van die gasten heeft laten vallen dat NKOTB in de studio was. Vervolgens wordt de website NKOTB.com die al jaren door dezelfde mensen gerund wordt, gedagvaard dat NKOTB Inc de naam opeist en de site voor future projects wil hebben. Die claim blijkt dus inderdaad opgelegd te zijn door de advocaten van NKOTB (ok die hebben ze blijkbaar dus nog). Vervolgens is iemand van de Orlando Sentinel (lokale krant in Orlando) op zoek naar NKOTB want die zouden in Orlando zijn om een plaat op te nemen en gaat allerhande clubs af waar ze gezien zouden zijn. Ze schijnen dan met zijn allen een dag te voren wel in een andere club hier in Orlando gezien te zijn, maar how convenient...geen fotos. Of ik nu dus even wil gaan uitzoeken wat waar is van die geruchten want ik zit nu toch in Orlando. Ach wat speurwerk is altijd leuk. Het enige wat ik heb uit kunnen vinden dat ALS het waar is, ze in de opname studio van ene Chris Kirkpatrick aan het opnemen zijn. CK was vroeger ooit van de boyband NSync en schijnt samen te werken of gewerkt te hebben met de voormalige tour manager van NKOTB die nu een aantal groepen en bandjes in Orlando managed. In NSync zat ook Joey Fatone. Joey Fatone is dikke mik met Joe McIntyre van NKOTB en met Debbie Gibson (ook jaren 80 zangeres) die weer dikke mik is met Jordan en Jonathan Knight van NKOTB dus via via... Tja als je op die manier 1 en 1 gaat optellen...Geen idee hoe Danny Wood en Donnie in het plaatje vallen anders dan dat Danny in Florida woont en Orlando, jawel...in de staat Florida ligt. En Donnie is dan de broer van Marky Mark die ooit in de Funky Bunch zat...snap je het nog? Sceptisch...ikke??? Nou laat ik het zo zeggen...het blijft een dik vet gerucht (iets te vroeg voor een April Fools joke) totdat iemand me verteld waar ik die opname studio van die Chris Kirkpatrick kan vinden en ik ze met eigen ogen naar buiten zie komen. Bovendien...het is waarschijnlijk makkelijker om in de omgeving van L.A even te kijken of Joe toevallig thuis is. Maar een beetje detective spelen is een blijft toch wel leuk...zeker als je ziet dat mensen dus op dit soort informatie zitten te wachten. Toegegeven ik vind het idee ook wel leuk, of het realistisch is is wat anders...maar...waarom moet het nou alleen net zijn in de meest drukke Wendys week ooit....Oei did that just come out of my mouth? Ik wordt oud LOL.
Nog een voordeel van de Wendy's Conferentie overigens. Even geen openingsdiensten meer. Ik mag eindelijk een beetje uitslapen 's ochtends omdat ik deze hele week en een paar dagen erna pas om 11 uur hoef te beginnen. Goed ik werk dan ook wel door tot 9 uur 's avonds maar voor mijn biologische klok komt het wat beter uit LOL. Ik sta meestal best vroeg op maar voor openingsdienst moet ik zo'n beetje midden in de nacht mijn bed uit. Da's toch ook voor mij wel erg vroeg LOL.
En volgende week (of eigenlijk a.s Donderdag al) komen mijn oom en tante naar Florida voor een rondreis met een stop in Orlando. Ik kijk er naar uit om hen weer te zien. En het is de eerste keer dat ze naar de US komen. Beter begin dan Florida kan je niet hebben lijkt me. Als jullie dit lezen voor je vertrekt, fijne vlucht alvast en tot gauw.
Maar goed. Om een lang verhaal kort te maken, het wordt even wat stiller op het weblog tot de hele conferentie voorbij is.
Verder kreeg ik van de week vanuit California in ene het verzoek om even uit te zoeken of NKOTB nu daadwerkelijk in Orlando bezig is een plaat op te nemen. Ehm...ok ik heb iets gemist dus. Krijg je ervan als je niet meer zo hard op het web surft als eerst LOL. Wat is nu het geval...The Funky Bunch van Marky Mark (jaren terug) is weer bij elkaar maar nu zonder Marky Mark (die acteert liever). Een van die gasten heeft laten vallen dat NKOTB in de studio was. Vervolgens wordt de website NKOTB.com die al jaren door dezelfde mensen gerund wordt, gedagvaard dat NKOTB Inc de naam opeist en de site voor future projects wil hebben. Die claim blijkt dus inderdaad opgelegd te zijn door de advocaten van NKOTB (ok die hebben ze blijkbaar dus nog). Vervolgens is iemand van de Orlando Sentinel (lokale krant in Orlando) op zoek naar NKOTB want die zouden in Orlando zijn om een plaat op te nemen en gaat allerhande clubs af waar ze gezien zouden zijn. Ze schijnen dan met zijn allen een dag te voren wel in een andere club hier in Orlando gezien te zijn, maar how convenient...geen fotos. Of ik nu dus even wil gaan uitzoeken wat waar is van die geruchten want ik zit nu toch in Orlando. Ach wat speurwerk is altijd leuk. Het enige wat ik heb uit kunnen vinden dat ALS het waar is, ze in de opname studio van ene Chris Kirkpatrick aan het opnemen zijn. CK was vroeger ooit van de boyband NSync en schijnt samen te werken of gewerkt te hebben met de voormalige tour manager van NKOTB die nu een aantal groepen en bandjes in Orlando managed. In NSync zat ook Joey Fatone. Joey Fatone is dikke mik met Joe McIntyre van NKOTB en met Debbie Gibson (ook jaren 80 zangeres) die weer dikke mik is met Jordan en Jonathan Knight van NKOTB dus via via... Tja als je op die manier 1 en 1 gaat optellen...Geen idee hoe Danny Wood en Donnie in het plaatje vallen anders dan dat Danny in Florida woont en Orlando, jawel...in de staat Florida ligt. En Donnie is dan de broer van Marky Mark die ooit in de Funky Bunch zat...snap je het nog? Sceptisch...ikke??? Nou laat ik het zo zeggen...het blijft een dik vet gerucht (iets te vroeg voor een April Fools joke) totdat iemand me verteld waar ik die opname studio van die Chris Kirkpatrick kan vinden en ik ze met eigen ogen naar buiten zie komen. Bovendien...het is waarschijnlijk makkelijker om in de omgeving van L.A even te kijken of Joe toevallig thuis is. Maar een beetje detective spelen is een blijft toch wel leuk...zeker als je ziet dat mensen dus op dit soort informatie zitten te wachten. Toegegeven ik vind het idee ook wel leuk, of het realistisch is is wat anders...maar...waarom moet het nou alleen net zijn in de meest drukke Wendys week ooit....Oei did that just come out of my mouth? Ik wordt oud LOL.
Nog een voordeel van de Wendy's Conferentie overigens. Even geen openingsdiensten meer. Ik mag eindelijk een beetje uitslapen 's ochtends omdat ik deze hele week en een paar dagen erna pas om 11 uur hoef te beginnen. Goed ik werk dan ook wel door tot 9 uur 's avonds maar voor mijn biologische klok komt het wat beter uit LOL. Ik sta meestal best vroeg op maar voor openingsdienst moet ik zo'n beetje midden in de nacht mijn bed uit. Da's toch ook voor mij wel erg vroeg LOL.
En volgende week (of eigenlijk a.s Donderdag al) komen mijn oom en tante naar Florida voor een rondreis met een stop in Orlando. Ik kijk er naar uit om hen weer te zien. En het is de eerste keer dat ze naar de US komen. Beter begin dan Florida kan je niet hebben lijkt me. Als jullie dit lezen voor je vertrekt, fijne vlucht alvast en tot gauw.
Maar goed. Om een lang verhaal kort te maken, het wordt even wat stiller op het weblog tot de hele conferentie voorbij is.
Saturday, January 12, 2008
Computer crash
Even een snel berichtje. Mijn computer is gisteren gecrashed. Ik heb hem gelukkig weer aan de praat kunnen krijgen, maar ben wel alles kwijt inclusief alle e-mailtjes van de laatste tijd. Dus als je me recentelijk een mailtje gestuurd hebt en je hebt nog geen antwoord gekregen dan weet je waarom.
Verder alles goed. Het weer is nog steeds heerlijk warm en werk is leuk maar druk. Zodra hier alles weer op de rail staat computer wise, laat ik weer even van me horen en zal ik nog even verslag doen van de feestdagen en wat fotos plaatsen.
Verder alles goed. Het weer is nog steeds heerlijk warm en werk is leuk maar druk. Zodra hier alles weer op de rail staat computer wise, laat ik weer even van me horen en zal ik nog even verslag doen van de feestdagen en wat fotos plaatsen.
Tuesday, January 01, 2008
My 1 Year Anniversary
GELUKKIG NIEUW JAAR (het kan nog net).
Even snel een berichtje. Vandaag 1 januari 2008 ben ik een jaar in de VS. Het voelt eigenlijk al veel langer, maar er is dan ook veel gebeurt het afgelopen jaar. En deze dag heb ik vandaag even in het Magic Kingdom gevierd. Foto's volgen in een later bericht overigens. Gisterenavond heb ik overigens gevierd met appelflappen (gekocht niet zelf gebakken) en slagroom soesjes en vurwerk van SeaWorld vanaf mijn balkon. Het had de hele dag geregend maar voor middernacht werd het droog, dus het vuurwerk ging door. Mijn plan echter om na mijn werk naar SeaWorld te gaan heb ik maar niet uitgevoerd ivm een nat pak waar ik geen zin in had.
Maar goed. Al een jaar in de VS dus. Op 1 januari 2007 kwam ik aan op LAX en werd opgewacht door mijn nicht en haar man en hun dochter. De keuze om naar L.A te gaan was eigenlijk puur gebasseerd op het feit dat ik mijn nicht en haar moeder (een nicht van mijn oma) en een paar vrienden in L.A had zitten. Doordat L.A zo enorm is uitgestrekt en de reistijden dus langer zijn dan de afstand doet vermoeden, heb ik mijn nicht echter maar een paar keer gezien. Mijn vrienden eigenlijk alleen aan de telefoon gesproken. Wel heb ik twee hartstikke goede toffe gozers leren kennen in L.A en die hebben me ook heel goed opgevangen (again thanks guys, sorry X, K and me have to do the Harry Potter thing at Universal in 2009).
In California leek ik mijn stek niet echt te kunnen vinden. Los Angeles (en dan de Hollywood/Hancock Park regio waar ik woonde) op zich is een leuke stad met veel bezienswaardigheden en een mooi uitzicht op de bergen. En het idee dat mijn vader en opa en oma daar jaren geleden ook gewoond en gelopen hebben etc was ook leuk. Aan de ene kant mis ik het wel, maar het is meer het gevoel van in een stad wonen denk ik dat ik mis (ja vreemd he). Lekker kunnen lopen naar de Target en de Starbucks en lekker door de buurt struinen, je vergapen aan alle mooie maar dure huizen die je never nooit zou kunnen betalen. Het uitzicht vanaf Griffith Observatory ook al was dat dan in de smog, lekker door Beverly Hills lopen, naar de film in Arclight Hollywood (het blijft toch een uniek concept), Hollywood & Highland Center op loopafstand, geen regen. En tja Joe Mac op nog geen mijl afstand...ik moet hem toch eens vragen als ik hem dan ooit een keer zie, hoe het komt dat we elkaar dus steeds mislopen LOL. Hoewel ik heb wel een keer achter hem gereden op Highland Ave maar toen wist ik nog niet dat dat zijn auto was. Een dure witte met op de achterkant een Boston Red Sox nummerbord houder. Vond het toen heel grappig dat er iemand zo pontificaal non Dodgers rondreed en ook nog een keer afsloeg naar Hancock Park. Ik dacht nog goh die komt vast niet uit Boston want volgens mij wordt je daar niet rijk. Het kwartje viel later pas toen ik langs zijn huis liep en diezelfde dure witte met dat nummerbord op de oprit stond ipv langs de straat...Of ik ooit aangebeld heb? Nee dus. Daar heb ik teveel respect voor zijn privacy voor. Ik vind er is een hele dunne lijn tussen publiek en privacy. Als hij nu buiten zijn gras aan het maaien was geweest of met zijn hond aan het lopen was, dan had ik hem wel aangesproken. Maar om zomaar aan te gaan bellen bij iemands huis (Ook al staat er geen hek omheen en kan je zo aanlopen)....Nee dan steek je die lijn over in mijn idee. Het enige waar artiesten (bekend of niet) vaak nog privacy hebben is thuis, die zitten echt niet te wachten op een vreemde. Ok genoeg over Joe nu. I promise geen Joe woonde dichtbij verhalen meer LOL.
Maar zonder dollen. Er waren goede kanten aan L.A maar ook dingen waar ik me aan ergerde. Parkeer-ellende, als het gratis is, is er geen plek en is er wel ergens voldoende plek dan mag je goud geld neertellen. Huizenhoge huren. Ik betaalde $1100 exclusief per maand voor een klein studio apartment zonder airco. Dan de boodschappen die ook niet aan de goedkope kant zijn (Trader Joe's telt even niet mee want daar ging ik bijna nooit heen). En het verkeer...echt de gehele dag door files en dan ook echt stapvoets tot stilstaan, echt niet normaal. En o ja het Street Cleaning verhaal. Je mag dus op bepaalde dagen tussen bepaalde uren je auto niet aan een bepaalde kant van de weg parkeren want dan wordt de straat schoongemaakt. Staat je auto er wel heb je onmiddelijk een leuke boete. Die scenes uit films waar mensen wakker schrikken met de opmerking Je hebt toch wel de auto verplaatst??? Dat gebeurt dus echt. Leuk als je midden in de nacht thuis komt en er aan de juiste kant geen plek meer is, en je dus vroeg je bed uit moet om ervoor te zorgen dat je auto wel op de juiste plek staat. Ik was af en toe echt op van vermoeidheid door dat soort fratsen, want als ik wakker ben kan ik niet echt meer slapen wetende dat ik een paar uur later weer naar mijn werk moet. Niet echt ideaal als je een onregelmatig rooster hebt. Maar waar ik me nog het meest aan ergerde was het hele Spaanstalige verhaal. Je wilt niet weten hoe vaak ik de opmerking hebt gehoord, als je met ons wilt werken dan leer je maar Spaans. Moet je tegen mij zeggen die net een immigratie procedure door is gegaan waar de eis voor de taal toch echt was dat ik Engels moest begrijpen. En er waren instanties waar ik me echt voelde als of ik naar Mexico was ge-emigreerd ipv de USA.
Keer op keer dacht ik steeds "In Orlando was het anders". Ik heb namelijk jaren terug voor mijn studie een jaar lang stage gelopen in Orlando en er dus ook gewoond. En ik heb altijd gezegd, als ik de kans krijg om in de USA te wonen dan ga ik naar Orlando (het werd dus alleen L.A). Omdat ik zo terug greep naar Orlando, heb ik afgelopen zomer besloten een paar dagen naar Orlando te gaan om te kijken of het nog was zoals ik me herinnerde. Eigenlijk had ik verwacht dat het tegen zou vallen want er verandert natuurlijk veel in een paar jaar tijd. Maar tot mijn grote verbazing (en opluchting) voelde ik me er meteen weer thuis. Ik heb me die dagen bewust gemengd in het normale leven (dus geen toeristen attracties) en heb toen met veel mensen (ook potentiele werkgevers) gesproken om een goed beeld te krijgen van de banenmarkt, wat mijn mogelijkheden zouden zijn en hoe het leven is. En wat er uitkwam beviel me wel. Een snel rekensommetje leerde me dat ik financieel ook beter af zou zijn in Orlando, en ik in Orlando zelfs als het goed is met een paar jaar wel een huis kan kopen. In Los Angeles zou ik jarenlang (zo niet langer) op dat kleine studio apartment moeten blijven zitten, iets waarvan ik niet echt vrolijker werd. Zelfs met salarisverhogingen want L.A is gewoon superduur. Zelfs de Valley is niet goedkoop meer.
Een en ander bij elkaar optellende, besefte ik al snel dat er een verhuizing naar Orlando in Florida aan zou zitten te komen. Tuurlijk de USA is erg groot en er zijn zoveel andere mooie Staten en plaatsen waar ik heen zou kunnen en waar ik me waarschijnlijk ook wel zou gaan thuisvoelen, maar ik wilde naar een regio waarvan ik zeker wist dat ik me er zou thuisvoelen zodat ik me vol kan concentreren aan het opbouwen van mijn leven in de USA. Dus het werd Orlando. En het leek me beter het dan ook meteen zo snel mogelijk te doen. Immers nu zou ik maar een jaar verliezen met het opbouwen van mijn leven in de US. Zou ik langer wachten dan begin je eigenlijk van voren af aan met autoverzekering (new Florida driver), opbouwen van relatie met een werkgever, opbouwen van 401k, opbouwen van een sociale kring etc.
Ik ben nu twee maanden in Orlando en het bevalt me uitstekend. Ik ben echt thuis nu. Orlando is de afgelopen jaren wel wat verandert. Het is groter en er is ook meer verkeer. Maar het verkeer valt in het niet bij L.A. En ik heb al meer mensen ontmoet dan in een heel jaar in L.A. En er wordt hier wel Spaans gesproken maar vaak als je ze in het Engels aanspreekt (in winkels) gaan ze snel op het Engels over. Er is me zelfs verteld dat degenen die dat niet kunnen en of willen (Engels spreken hoe gebrekkig ook) en alleen maar puur Spaans willen praten het hier niet redden op de lange termijn omdat het niet geaccepteerd wordt. Wel een verademing met L.A zeg. Begrijp me niet verkeerd. Ik besef goed dat Engels voor velen een moeilijke taal is, maar er wordt hier verwacht dat je het in elk geval probeert. Dus wel even een andere mentaliteit.
Ik heb overigens een beetje het idee of ik weer opnieuw begin met mijn leventje hier in de VS. Aan de ene kant is dat ook zo natuurlijk. De verhuizing (ook al ging die dan op budget) was niet goedkoop dus dat moet weer even aangevuld worden, maar dat komt wel goed. En ik moet mijn vakantie dagen weer opbouwen LOL. Gelukkig heb ik bij Wendy's na 6 maanden al recht om een week vakantie op te nemen dus dat scheelt.
Ik ben van de week overigens ook even langs een Nederlandse bakkerij/restaurant geweest. Die zit in Haines City vlakbij Orlando (half uurtje rijden) en wordt door een Nederlandse familie gerund. Heb even lekker genoten van een bak Douwe Egberts en een pannekoek (nu weer zo gespeld hoorde ik?). Het is een leuke plek en ik ga er zeker weer naar toe. En volgend jaar kijken of ik oliebollen kan halen want die liep ik net mis en gingen ze de 31e weer bakken. Dit is de website overigens voor diegene die toevallig in de buurt wonen of op vakantie zin hebben in een Nederlandse bak koffie en het leuk vinden even langs te gaan http://www.doughmonde.com/
Dat was het weer voor deze keer.
Even snel een berichtje. Vandaag 1 januari 2008 ben ik een jaar in de VS. Het voelt eigenlijk al veel langer, maar er is dan ook veel gebeurt het afgelopen jaar. En deze dag heb ik vandaag even in het Magic Kingdom gevierd. Foto's volgen in een later bericht overigens. Gisterenavond heb ik overigens gevierd met appelflappen (gekocht niet zelf gebakken) en slagroom soesjes en vurwerk van SeaWorld vanaf mijn balkon. Het had de hele dag geregend maar voor middernacht werd het droog, dus het vuurwerk ging door. Mijn plan echter om na mijn werk naar SeaWorld te gaan heb ik maar niet uitgevoerd ivm een nat pak waar ik geen zin in had.
Maar goed. Al een jaar in de VS dus. Op 1 januari 2007 kwam ik aan op LAX en werd opgewacht door mijn nicht en haar man en hun dochter. De keuze om naar L.A te gaan was eigenlijk puur gebasseerd op het feit dat ik mijn nicht en haar moeder (een nicht van mijn oma) en een paar vrienden in L.A had zitten. Doordat L.A zo enorm is uitgestrekt en de reistijden dus langer zijn dan de afstand doet vermoeden, heb ik mijn nicht echter maar een paar keer gezien. Mijn vrienden eigenlijk alleen aan de telefoon gesproken. Wel heb ik twee hartstikke goede toffe gozers leren kennen in L.A en die hebben me ook heel goed opgevangen (again thanks guys, sorry X, K and me have to do the Harry Potter thing at Universal in 2009).
In California leek ik mijn stek niet echt te kunnen vinden. Los Angeles (en dan de Hollywood/Hancock Park regio waar ik woonde) op zich is een leuke stad met veel bezienswaardigheden en een mooi uitzicht op de bergen. En het idee dat mijn vader en opa en oma daar jaren geleden ook gewoond en gelopen hebben etc was ook leuk. Aan de ene kant mis ik het wel, maar het is meer het gevoel van in een stad wonen denk ik dat ik mis (ja vreemd he). Lekker kunnen lopen naar de Target en de Starbucks en lekker door de buurt struinen, je vergapen aan alle mooie maar dure huizen die je never nooit zou kunnen betalen. Het uitzicht vanaf Griffith Observatory ook al was dat dan in de smog, lekker door Beverly Hills lopen, naar de film in Arclight Hollywood (het blijft toch een uniek concept), Hollywood & Highland Center op loopafstand, geen regen. En tja Joe Mac op nog geen mijl afstand...ik moet hem toch eens vragen als ik hem dan ooit een keer zie, hoe het komt dat we elkaar dus steeds mislopen LOL. Hoewel ik heb wel een keer achter hem gereden op Highland Ave maar toen wist ik nog niet dat dat zijn auto was. Een dure witte met op de achterkant een Boston Red Sox nummerbord houder. Vond het toen heel grappig dat er iemand zo pontificaal non Dodgers rondreed en ook nog een keer afsloeg naar Hancock Park. Ik dacht nog goh die komt vast niet uit Boston want volgens mij wordt je daar niet rijk. Het kwartje viel later pas toen ik langs zijn huis liep en diezelfde dure witte met dat nummerbord op de oprit stond ipv langs de straat...Of ik ooit aangebeld heb? Nee dus. Daar heb ik teveel respect voor zijn privacy voor. Ik vind er is een hele dunne lijn tussen publiek en privacy. Als hij nu buiten zijn gras aan het maaien was geweest of met zijn hond aan het lopen was, dan had ik hem wel aangesproken. Maar om zomaar aan te gaan bellen bij iemands huis (Ook al staat er geen hek omheen en kan je zo aanlopen)....Nee dan steek je die lijn over in mijn idee. Het enige waar artiesten (bekend of niet) vaak nog privacy hebben is thuis, die zitten echt niet te wachten op een vreemde. Ok genoeg over Joe nu. I promise geen Joe woonde dichtbij verhalen meer LOL.
Maar zonder dollen. Er waren goede kanten aan L.A maar ook dingen waar ik me aan ergerde. Parkeer-ellende, als het gratis is, is er geen plek en is er wel ergens voldoende plek dan mag je goud geld neertellen. Huizenhoge huren. Ik betaalde $1100 exclusief per maand voor een klein studio apartment zonder airco. Dan de boodschappen die ook niet aan de goedkope kant zijn (Trader Joe's telt even niet mee want daar ging ik bijna nooit heen). En het verkeer...echt de gehele dag door files en dan ook echt stapvoets tot stilstaan, echt niet normaal. En o ja het Street Cleaning verhaal. Je mag dus op bepaalde dagen tussen bepaalde uren je auto niet aan een bepaalde kant van de weg parkeren want dan wordt de straat schoongemaakt. Staat je auto er wel heb je onmiddelijk een leuke boete. Die scenes uit films waar mensen wakker schrikken met de opmerking Je hebt toch wel de auto verplaatst??? Dat gebeurt dus echt. Leuk als je midden in de nacht thuis komt en er aan de juiste kant geen plek meer is, en je dus vroeg je bed uit moet om ervoor te zorgen dat je auto wel op de juiste plek staat. Ik was af en toe echt op van vermoeidheid door dat soort fratsen, want als ik wakker ben kan ik niet echt meer slapen wetende dat ik een paar uur later weer naar mijn werk moet. Niet echt ideaal als je een onregelmatig rooster hebt. Maar waar ik me nog het meest aan ergerde was het hele Spaanstalige verhaal. Je wilt niet weten hoe vaak ik de opmerking hebt gehoord, als je met ons wilt werken dan leer je maar Spaans. Moet je tegen mij zeggen die net een immigratie procedure door is gegaan waar de eis voor de taal toch echt was dat ik Engels moest begrijpen. En er waren instanties waar ik me echt voelde als of ik naar Mexico was ge-emigreerd ipv de USA.
Keer op keer dacht ik steeds "In Orlando was het anders". Ik heb namelijk jaren terug voor mijn studie een jaar lang stage gelopen in Orlando en er dus ook gewoond. En ik heb altijd gezegd, als ik de kans krijg om in de USA te wonen dan ga ik naar Orlando (het werd dus alleen L.A). Omdat ik zo terug greep naar Orlando, heb ik afgelopen zomer besloten een paar dagen naar Orlando te gaan om te kijken of het nog was zoals ik me herinnerde. Eigenlijk had ik verwacht dat het tegen zou vallen want er verandert natuurlijk veel in een paar jaar tijd. Maar tot mijn grote verbazing (en opluchting) voelde ik me er meteen weer thuis. Ik heb me die dagen bewust gemengd in het normale leven (dus geen toeristen attracties) en heb toen met veel mensen (ook potentiele werkgevers) gesproken om een goed beeld te krijgen van de banenmarkt, wat mijn mogelijkheden zouden zijn en hoe het leven is. En wat er uitkwam beviel me wel. Een snel rekensommetje leerde me dat ik financieel ook beter af zou zijn in Orlando, en ik in Orlando zelfs als het goed is met een paar jaar wel een huis kan kopen. In Los Angeles zou ik jarenlang (zo niet langer) op dat kleine studio apartment moeten blijven zitten, iets waarvan ik niet echt vrolijker werd. Zelfs met salarisverhogingen want L.A is gewoon superduur. Zelfs de Valley is niet goedkoop meer.
Een en ander bij elkaar optellende, besefte ik al snel dat er een verhuizing naar Orlando in Florida aan zou zitten te komen. Tuurlijk de USA is erg groot en er zijn zoveel andere mooie Staten en plaatsen waar ik heen zou kunnen en waar ik me waarschijnlijk ook wel zou gaan thuisvoelen, maar ik wilde naar een regio waarvan ik zeker wist dat ik me er zou thuisvoelen zodat ik me vol kan concentreren aan het opbouwen van mijn leven in de USA. Dus het werd Orlando. En het leek me beter het dan ook meteen zo snel mogelijk te doen. Immers nu zou ik maar een jaar verliezen met het opbouwen van mijn leven in de US. Zou ik langer wachten dan begin je eigenlijk van voren af aan met autoverzekering (new Florida driver), opbouwen van relatie met een werkgever, opbouwen van 401k, opbouwen van een sociale kring etc.
Ik ben nu twee maanden in Orlando en het bevalt me uitstekend. Ik ben echt thuis nu. Orlando is de afgelopen jaren wel wat verandert. Het is groter en er is ook meer verkeer. Maar het verkeer valt in het niet bij L.A. En ik heb al meer mensen ontmoet dan in een heel jaar in L.A. En er wordt hier wel Spaans gesproken maar vaak als je ze in het Engels aanspreekt (in winkels) gaan ze snel op het Engels over. Er is me zelfs verteld dat degenen die dat niet kunnen en of willen (Engels spreken hoe gebrekkig ook) en alleen maar puur Spaans willen praten het hier niet redden op de lange termijn omdat het niet geaccepteerd wordt. Wel een verademing met L.A zeg. Begrijp me niet verkeerd. Ik besef goed dat Engels voor velen een moeilijke taal is, maar er wordt hier verwacht dat je het in elk geval probeert. Dus wel even een andere mentaliteit.
Ik heb overigens een beetje het idee of ik weer opnieuw begin met mijn leventje hier in de VS. Aan de ene kant is dat ook zo natuurlijk. De verhuizing (ook al ging die dan op budget) was niet goedkoop dus dat moet weer even aangevuld worden, maar dat komt wel goed. En ik moet mijn vakantie dagen weer opbouwen LOL. Gelukkig heb ik bij Wendy's na 6 maanden al recht om een week vakantie op te nemen dus dat scheelt.
Ik ben van de week overigens ook even langs een Nederlandse bakkerij/restaurant geweest. Die zit in Haines City vlakbij Orlando (half uurtje rijden) en wordt door een Nederlandse familie gerund. Heb even lekker genoten van een bak Douwe Egberts en een pannekoek (nu weer zo gespeld hoorde ik?). Het is een leuke plek en ik ga er zeker weer naar toe. En volgend jaar kijken of ik oliebollen kan halen want die liep ik net mis en gingen ze de 31e weer bakken. Dit is de website overigens voor diegene die toevallig in de buurt wonen of op vakantie zin hebben in een Nederlandse bak koffie en het leuk vinden even langs te gaan http://www.doughmonde.com/
Dat was het weer voor deze keer.
